1310108639

6

Rys. 2. Charakterystyczne przekroje stalowo-betonowych konstrukcji zespolonych: a), b) belki (podciągu), c), e) słupa, d) płyty; 1 - betonowa płyta (lub beton wypełniający), 2 - kształtownik stalowy, 3 - dźwigar kratowy lub ażurowy, 4 - blach fałdowa, 5 - rura stalowa, 6 - zbrojenie, 7 - łącznik zespalający

Zespolone płyty stropowe (rys. 2d) z blachami profilowanymi projektuje się w budynkach, w których przeważają obciążenia statyczne. W celu zapewnienia współpracy z betonem blachy fałdowe takich płyt zespolonych są najczęściej specjalnie ukształtowane. Stanowi ona jej zbrojenie na dodatnie momenty zginające w płycie. Zbrojenie na momenty ujemne wykonuje się jak płytach żelbetowych - zwykle w postaci siatek.

Stalowo-betonowe słupy zespolone otrzymuje się w wyniku obetonowania (rys. 2c) lub wypełnienia betonem (rys. 2e) stalowego elementu podstawowego. W takich rozwiązaniach beton zwiększa sztywność przekroju stalowego i umożliwia uzyskanie dużej nośności, przy małych wymiarach przekroju poprzecznego słupa. Zbrojenie słupów zespolonych w postaci prętów podłużnych i strzemion, współdziała w przenoszeniu obciążeń od ściskania lub/i zginania.

Zagadnieniom projektowania zespolonych konstrukcji stalowo-betonowych poświęcona jest norma PN-EN 1994-1-1:2008: Projektowanie zespolonych konstrukcji stalowo-betonowych. Części-1: Reguły ogólne i reguły dla budynków.

Problematykę projektowania konstrukcji zespolonych konstrukcji stalowo-betonowych przedstawiono m.in. w [1], [2].