2740389190

Nośność graniczna zespolonych stalowo-betonowych konstrukcji z poślizgiem 9

Naprężenia w łącznikach na styku warstw są równe x₀, naprężenia w warstwach przekroju są pokazane na rys. 2. Siły normalne dla ciągłych lub dyskretnych więzów i moment zginający w przekroju będą równe:

^01,2 ⁼ a^0 tob ^01,2 ⁼Xl^a'⁷0i’    (2.1)

iel

M₀=M_0i+M₀₂+aT₀c,    (2.2)

gdzie T₀, - długości oraz naprężenia w więzach i-ch łączników; I - mnóstwo łączników; c - odległość między zredukowanymi środkami ciężkości (sztywności) poszczególnych warstw [3].

Wartość c decyduje o możliwości poślizgu warstw w stanie granicznym; przy c > (hi + h₂)/2 w przekroju powstaje maksymalny moment zginający M₀*; przy c = (h\ + h₂)/2 w przekroju pojawia się przegub plastyczny jak dla jednolitego pręta zespolonego z momentem zginającym M₀*₀ [18].

Dla obliczania wartości c można stosować też podejście numeryczne (patrz P. 4), ważnym będzie identyfikacja przyjętych parametrów zarówno analitycznego jak i numerycznego modelu na podstawie badań doświadczalnych.

Moment zginający M₀ przy obciążeniu jak na schemacie rys. 2

M_Q= M / + Fa.    (2.3)

Siły wewnętrzne w warstwach są ograniczone warunkami plastyczno-ści/wytrzymałości

	(2.4)
ę2(Nm2,Mv’K2)<0,	(2.5)

gdzie Ki, K₂ - stałe parametry. Dla warstwy żelbetowej funkcja cp(-) jest pokazana na rys. 3; funkcja ta może być obliczona algorytmicznie [3, 19] przy użyciu różnych programów komputerowych, np. [17]. Dla warstwy stalowej funkcja cp(-) może być obliczona iteracyjnie biorąc pod uwagę cienkościenny przekrój efektywny, np. według PN-EN 1993-1-1 [15]. Dla belki o przekroju dwuteowym wytężonym interakcyjnie w przypadku zginania momentem M ze ścinaniem V i siłą podłużną N funkcja cp(-) jako powierzchnia graniczna M - N - V jest pokazana na rys. 4 [9].