2740389175

Nośność graniczna zespolonych stalowo-betonowych konstrukcji z poślizgiem 13

Wtedy problem w formie wektorowo-macierzowej (dla zasady statycznej) formułuje się następująco. Trzeba maksymalizować mnożnik obciążenia granicznego p dla wektora obciążenia pF,

// —» max,    (3.i)

Rys. 7. Możliwy mechanizm zniszczenia ramy zespolonej z uwzględnieniem poślizgu; 1, 2 - patrz rys. 1

przy ograniczeniach - warunkach równowagi momentów M w przekrojach i obciążeń konstrukcji pF,

AM = pF    (3.2)

oraz warunkach plastyczności przekrojów

M - mm{M₀*j,j eJ}<0.    (3.3)

gdzie Mo*j, j eJ, - wektor momentów granicznych dla j-ch mechanizmów zniszczenia; J - zbiór mechanizmów zniszczenia, 171 = 2'”; m - liczba płaszczyzn poślizgu.

Dla sił uogólnionych (sił normalnych N i tnących V, momentów zginających M i skręcających T), S = (N, V_y, V_z, T, M_y, M_z), stosujemy zasadę przegubów uogólnionych; wektor momentów M zamieniamy na wektor sił S zarówno w równaniach (2),

(3.4)

AS = pF

jak i w warunkach plastyczności przekrojów (3) [2, 19],