6. opracowanie wytycznych do technologii wykonania poszczególnych elementów systemu,
7. opracowanie metodyki instalacji i utrzymania oraz napraw działającej sieci,
8. opracowanie i rozwój technik oraz procedur nadzoru i utrzymania urządzeń wchodzących w skład sieci transmisji danych,
9. stworzenie dokumentacji technicznej prototypów nowych urządzeń niezbędnych do próbnej eksploatacji sieci transmisyjnej w obszarze frontu eksploatacyjnego,
10. wykonanie prototypów nowych urządzeń niezbędnych do zastosowania projektowanej techniki transmisyjnej,
11. zaprojektowanie i budowa interfejsów do urządzeń i systemów zewnętrznych,
12. budowa instalacji pilotowej, w skali zapewniającej pokrycie frontu eksploatacyjnego o rozmiarach 400m x lOOm w systemie filarowo-komorowym.
Do opracowania systemu bezprzewodowej transmisji danych w wyrobiskach górniczych zastosowane zostaną zarówno istniejące, jak i innowacyjne metody transmisji w interfejsie radiowym, metody pokrycia obszaru, np. przy użyciu radiowej transmisji wieloprzęsłowej.
Urządzenia systemu powinny posiadać budowę odporną na warunki środowiskowe oraz zewnętrzne czynniki niszczące występujące na obszarze frontu eksploatacyjnego, charakterystyczne dla wyrobisk podziemnych KGHM.
III. Uzasadnienie podjęcia ba*
W chwili obecnej dominującą techniką łączności wykorzystywaną powszechnie w kopalniach KGHM jest wąskopasmowy standard MPT 1327 znany pod komercyjną nazwą DOTRĄ. Zasada działania systemu opiera się na wykorzystaniu kabla koncentrycznego o osłabionych właściwościach ekranujących (np. szczeliny w ekranie). Kabel ten umiejscowiony wzdłuż tunelu staje się długą anteną, która służy użytkownikom do nadawania oraz odbierania sygnałów radiowych na określonych kanałach, z szybkościami dochodzącymi do kilkunastu kilobitów na sekundę. Osłabienie własności ekranujących kabla koncentrycznego wiąże się ze stosunkowo dużym tłumieniem sygnału. Przykładowo, dla technologii opartej na falach VHF jest to tłumienie rzędu 4-5 dB/100 m, zaś dla UHF 7-8 dB/100 m. W związku z tym niezbędnymi elementami w systemie są wzmacniacze zainstalowane co kilkaset metrów cieknącego kabla. System taki cechuje się zasięgiem min. 30 metrów (od kabla koncentrycznego). Zasięg, ten można zwiększyć dwu, - trzykrotnie poprzez wykorzystanie specjalnych anten (stopę antenna), montowanych na zakończeniach kabli, w miejscach, gdzie zwiększenie tej odległości jest konieczne bądź też istnieje wysokie prawdopodobieństwo uszkodzenia kabla. Eksploatacja takiego systemu wiąże się z dużymi nakładami inwestycyjnymi na infrastrukturę systemu (okablowanie, wzmacniacze, jednostka bazowa stacji). Dużą wadą jest również słaba elastyczność oraz mała odporność na uszkodzenia. Niemożność implementacji usług lokalizacji użytkownika oraz konieczność zachowania bezpośredniej widoczności (LOS) w celu korzystania z sieci są również ogromnym ograniczeniem.
System DOTRĄ, choć wystarczający w początkowych latach wdrażania, nie jest jednak w stanie sprostać rosnącym wymogom funkcjonalnym stawianym współcześnie systemom łączności w zakładach wydobywczych. Efektywny proces wydobywczy, wymagania związane z koniecznością stałego monitorowania oraz transmisji danych w trybie szerokopasmowym, potrzeba rozwiązań w zakresie lokalizowania osób i mienia oraz inne wytyczne związane z ogólnie pojętym bezpieczeństwem i higieną w miejscu pracy (np. poprzez monitoring parametrów środowiskowych na
12