Eliza Jarysz-Kamińska
3.1 Komunikacja
Komunikacja interpersonalna jest to proces, który umożliwia wymianę informacji z drugą osobą w ramach bezpośredniego kontaktu. Wyróżniamy cztery wymiary komunikacji:
- intrapsychiczny - dotyczy wewnętrznych doświadczeń,
- interpersonalny - dotyczy osób, które mają ze sobą bezpośredni kontakt,
- grupowy - porozumienie członków zespołu, którzy w strukturze grupy zajmują określone pozycje,
- społeczny - komunikacja przybiera formę kontaktu mającego miejsce pomiędzy grupami lub zespołami o dużej liczebności.
Ćwiczenie:
Omów zagadnienia zawarte na Rys. 1 i przytocz przykłady dla podanych elementów komunikacji
Rys. 1 Elementy „komunikacji”
Np. Element pierwszy ,źródło”- mówi nam o tym KTO przekazuje nam komunikat. Jakie cechy powinno posiadać „źródło”, aby było przez nas akceptowane? : powinna to być osoba konkretna, wiarygodna, obiektywna - np. specjalista w danej dziedzinie, itp.. Na dobór źródła komunikatu wpływa także jego siła oddziaływania (osoba na znaczącym stanowisku w strukturze organizacyjnej przedsiębiorstwa), atrakcyjność (prezencja, „styl bycia” danej osoby) itp.
3.2 Komunikacja niewerbalna
Komunikacja werbalna czyli co mówimy stanowi tylko ułamek tego co KOMUNIKUJEMY. Komunikacja niewerbalna stanowi blisko 70% przekazu. Oznacza to, że to jak wyglądamy, jak się poruszamy itp. wpływa na efektywność naszej komunikacji.
Do elementów komunikacji niewerbalnej należą:
I. Wokalika - głośność, ton głosu, tempo i czas trwania wypowiedzi,
II. Kinezjetyka (ruchy ciała)
- ruchy ciała,
- postawa ciała i napięcie mięśni,
- gesty (emblematowy, afektatory, ilustratory, regulatory, adaptatory),
- mimika,
- kontakt wzrokowy,
- dystans fizyczny (strefy: intymna, osobista, społeczna, publiczna, VIP),
- dotyk (funkcja wspierania, afiliacyjna, władzy)
3