1855418726

82

się popatrzą wszyscy, komu to potrzebne, na mapę, a zobaczą, że 30-miljonowy naród ma zaledwie. 145 km. wybrzeża na otwarte morze, przez które ma niezaprzeczone, przyrodzone prawo wydechu, przez które chce się zbliżyć do przyszłej europejskiej rodziny narodów.

Wreszcie niech się dowiedzą wszyscy, że szkoła ta jest szkołą kształcącą marynarzy polskiej marynarki handlowej.

Marynarz polski nie ma zamiaru nikomu stawać na drodze, chce on wywieźć tylko produkty pracowitego rolnika i robotnika polskiego, których kultura i dobrobyt, po tylu latach niewoli, obecnie stale i widocznie się podnosi.

Marynarz polski będzie opowiadał po świecie: zostawcie nas w spokoju — chcemy pracować. Dewizą naszą są słowa Prezydenta Rzeczypospolitej: „Największe bogactwo Polski — to praca, a dobra jej organizacja i umiejętne kierownictwo w atmosferze pokoju są w naszych czasach, wraz z szerzeniem oświaty, nieodzownemi warunkami zbudowania takiej Polski, dla której żyli i umierali nasi najlepsi poprzednicy”.

Słowa te wpaja młodzieży polskiej polski pedagog.

Ale oto spora Wasza garstka, drodzy abiturjenci, siada wnet na okręt szkolny „Lwów” i odjeżdża, hen, ku mglistym brzegom pani mórz „Old England”, dalej ku drugiej ojczyźnie duchowej naszej — Francji, i wreszcie ku słonecznym szlakom drogiej sercu naszemu Italji.

Marynarze polscy! Francja i Italja przyjmie Was jak braci. A kiedy będziecie w Anglji, to powiedzcie w tym języku, w którym już zrobiliście w tak krótkim czasie takie widoczne postępy:

„We know you and we esteem you; but you do not know us, therefore you are not yet our friends”.

A wiecie, że to znaczy; „My znamy i poważamy Was; lecz Wynas nie znacie i dlatego jeszcze nie jesteście naszymi przyjaciółmi”.

Drodzy abiturjenci! Skończył się jeden z etapów Waszej życiowej pracy. Wstępujecie w nowy. Więc — Szczęść Wam Boże”.

Do słów tych dodać należy, że celem i ambicją Szkoły Morskiej jest danie Polsce ludzi całkowicie nowych, ludzi morskich, zaharto-

millions cThabitants — on a entrepris ce travail utile et fecond: l’in-struction de la jeunesse.

„II faut que chacun sache, que dans nos ecoles, loin d’inculquer, la haine, on apprend a apprecier certaines equalitees de nos voisins, on enseigne 1’amour du sol natal et le mepris de la vie, lorsqu’il s’agit de le defendre. S’il le faut, les incredules consulteront la carte, pour voir, qu’un nation de 30 millions d’habitants possede a peine 145 kim. de rivages qui lui sont indispensables pour vivre et faire partie des grands Etats europeens.

„Que chacun sache enfin que cette Ecole, c’est 1’Ecole de la Marinę Marchande preparant nos futurs officiers!”

„Le marin polonais n’a pas 1’intention d’entraver le chemin des autres; il veut simplement transporter vers les pays etrangers les pro-duits des agriculteurs et des artisans polonais, et par la, accroitre leur bien-etre, apres tant d’annees de servitude.

„A chacun qui voudra 1’entendre, le marin polonais dira: laissez-nous tranquilles, nous voulons travailler, prenant pour devise les paro-les du President de la Republique: „La plus grandę richesse de la Pologne, c’est le travail — un travail bieti compris et perseverent, habilement organise et joint a une instruction solide, sont les condi-tions indispensables pour creer une Pologne puissante, pour laquelle vecurent et moururent nos predecesseurs”.

„Ces paroles sont inculquees a la jeunesse polonaise par tous

nos professeurs”!

„Un grand nombre d’entre vous, chers eleves, va s’embarquer sur le navire-ecole „Lwów”, et voguer vers les cótes brumeuses de la vieille Angleterre, puis, vers notre seconde patrie, la douce France, enfin vers les bords ensoleilles de la belle Italie, chere k tout coeur polonais.

„Marins polonais! La France et 1’Italie vous 'accueillerons en freres. Et, lorsque vous serez en Angleterre, dites-lui, dans cette

langue qui vous est deja familiere:

„We know you and we esteem you; but you do not know us,

therefore you are not yet our friends”.

„Vous savez que cela veut dire: Nous vous connaissons et

nous vous estimons; mais vous ne nous connaissez pas, c’est pour-quoi vous n’etes pas encore du nombre de nos amis.