konsekwencjach, zgodnie ze swą najlepszą wiedzą i w sposób wolny od subiektywnych ocen.
Z kolei bezstronność powinna oznaczać niezależność urzędnika od wszelkich czynników zewnętrznych i pozamerytorycznych, w szczególności osobistych, politycznych i ekonomicznych.
Natomiast neutralność polityczną urzędników można, zdaniem M. Kuleszy i M. Niziołek, rozpatrywać w dwóch aspektach:
1) wdrażania polityki rządu przez administrację oraz
2) równego traktowania wszystkich obywateli przez administrację.16
Warto przy tym dodać, że zgodnie z art. 451 ust. 1 u.p.u.p. urzędnikom państwowym, z pewnymi wyjątkami, zatrudnionym w Kancelarii Sejmu, Kancelarii Senatu, Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz w Biurze Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji nie wolno publicznie manifestować swoich przekonań politycznych.
B. Zasady Etyki Korpusu Służby Cywilnej
Wprowadzenie ogólnokrajowych zasad etycznych dla urzędników publicznych miało miejsce jedynie w odniesieniu do członków korpusu służby cywilnej. Coraz częściej jednak poszczególne jednostki samorządu terytorialnego tworzą własne kodeksy etyki pracowników samorządowych. Obecnie w służbie cywilnej obowiązują zasady etyczne wprowadzone zarządzeniem Nr 70 Prezesa Rady Ministrów z dnia 6 października 2011 r. w sprawie wytycznych w zakresie przestrzegania zasad służby cywilnej oraz w sprawie zasad etyki korpusu służby cywilnej (M. P. Nr 93 poz. 953), które zastąpiło zarządzenie Nr 114 Prezesa Rady Ministrów z dnia 11 października 2002 r. w sprawie ustanowienia Kodeksu Etyki Służby Cywilnej.
Zgodnie z § 1 zarządzenia członek korpusu służby cywilnej przy wykonywaniu zadań kieruje się wynikającymi z przepisów prawa zasadami służby cywilnej, którymi w szczególności są:
1) zasada legalizmu, praworządności i pogłębiania zaufania obywateli do organów administracji publicznej;
2) zasada ochrony praw człowieka i obywatela;
3) zasada bezinteresowności;
4) zasada jawności i przejrzystości;
5) zasada dochowania tajemnicy ustawowo chronionej;
6) zasada profesjonalizmu;
Szerzej M. Kulesza, M. Niziołek, Etyka..., s. 161-162.