użytkownika. Do grupy tej zaliczamy osoby autystyczne, z głębszym upośledzeniem umysłowym, z agnozją słuchową. Zwłaszcza osoby z autyzmem często funkcjonują jak osoby z upośledzeniem, nawet jeśli upośledzenie nie występuje. Wynika to ze znacznych ograniczeń rozumienia mowy. Zdarza się, iż autysta mówi, ale nie posługuje się mową do komunikacji, nie rozumie również kierowanych do niego komunikatów słownych, czyta bez zrozumienia, mowa opiera się na echolaliach bądź wyrafinowanych stymulacjach słuchowych.
W przypadku tej grupy nieodzowne staje się stosowanie przekazu wspomaganego. Oznacza to wspieranie kluczowych elementów wypowiedzi odpowiednim gestem lub wskazaniem symbolu. Przekaz wspomagany ułatwia odbiorcy rozumienie kluczowych elementów wypowiedzi, powoduje, że mówimy trochę wolniej, przykuwa uwagę słuchacza, uczy go stosowania gestów lub symboli w różnych kontekstach.
Osoby należące do tej grupy będą zdobywały nowe słownictwo powoli, będzie ono dotyczyło przede wszystkim najbliższego otoczenia oraz podstawowych potrzeb z punktu widzenia użytkownika. Przede wszystkim jednak inne niż w przypadku poprzednich grup będą metody nauczania: naśladownictwo, naprowadzanie fizyczne, warunkowanie. Istotnym warunkiem powodzenia nauczania komunikacji w tej grupie jest zapewnie zarówno kontekstu komunikacyjnego, jak i intencji komunikacyjnej. Zadaniem terapeuty jest takie skonstruowanie sytuacji komunikacyjnej, żeby u użytkownika pojawiła się intencja „wypowiedzenia” określonego słowa. Nie wystarczy zatem nauczyć go „odpoznawania” symboli w sposób bierny („pokaż symbol „jabłko”, „Co to jest?”), należy również nauczyć go, jak za pomocą symbol i gestów wyrażać swoje potrzeby w sposób funkcjonalny i spontaniczny.
Ważną część systemu AAC stanowią pomoce komunikacyjne i wykorzystywane do ich konstruowania systemy znaków. Wyróżniamy znaki manualne, graficzne, przestrzenno-dotykowe i dźwiękowe.
Komunikację AAC dzielimy na wspomaganą i niewspomaganą. Niewspomagana to taka, do której nie wykorzystuje się żadnych pomocy materialnych, jedynie mowę ciała: gesty, mimikę, wskazywanie wzrokiem. Wspomagana to ta, do której wykorzystuje się pomoce materialne: pojedyncze symbole lub zdjęcia, tablice
4