infografika
Czas płynie - nawet jeśli mamy wrażenie, że zatrzyma) się w miejscu. Godziny i minuty trwają zawsze tyle samo, choć czasami wydaje się, że mijają szybciej raz zwykle lub wyjątkowo się dłużą. Dzieje się tak, gdyż mózg człowieka różnic odbiera upływ czasu: przyjemne doświadczenia wydają się trwać za krótko, a przykre - zbyt długo. Postrzeganie czasu zależy również od kultury, w której żyjemy. W zachodnich cywilizacjach ludzie często działają w pośpiechu, choć coraz bardziej na czasie staje się życie w duchu slow.
Coraz szybciej
Im człowiek starszy, tym szybciej w jego odczuciu płynie czas. Naukowcy uważają, że zależy to od liczby informacji, które przetwarzamy w różnych okresach życia. Dzieciom czas płynie wolniej, ponieważ wielu rzeczy doświadczają one po raz pierwszy, przyswajają dużo nowych informacji i bardzo uważnie obserwują otaczający je świat. Z kolei ludzie dorośli zgromadzili już wiele doświadczeń i nie poznają tylu nowych zjawisk. Kolejne dni często wydają im się podobne do siebie, więc czas w ich odczuciu płynie szybko.
Kiedyś było lepiej?
Wiele osób lubi wracać pamięcią do przeszłości, nawet jeśli żyło się wówczas gorzej niż obecnie. Człowiek często wypiera z pamięci przykre doświadczenia, przez co przeszłość wydaje się lepszym czasem, niż była w rzeczywistości. Dorośli niejednokrotnie z sentymentem wspominają swoją młodość, o czym świadczy m.in. popularność stron internetowych poświęconych życiu w PRL.
Deadline, fast food... m!
Pośpiech i kult prędkości są widoczno w wielu dziedzinach £ * życia. Współczesny człowiek stara się robić wszystko jak najszybciej, aby mieć czas na inne czynności i obowiązki.
Przykładowo, zamiast samemu ugotować obiad, je w barach szybkiej obsługi, czyli fast foodach. W różnych firmach wicie Y osób ma nadgodziny, aby wykonać zadanie na czas i nie przekro- \ czyć tzw. deadline'u (czyt.: dedlajnu] - ostatecznego terminu \ zakończenia projektu. Podobno dziś nawet chodzi się szybciej niż pół wieku temu. Czy taki styl życia jest rzeczywiście dobry? Coraz częściej podkreśla się. że tylko do czasu.
...i slow life
Ogromne tempo pracy i pośpiech często są przyczyną osłabienia relacji międzyludzkich oraz chorób i zaburzeń, takich jak ciągłe przemęczenie, depresja czy infomania - uzależnienie od informacji. Czas na zmiany! Lekarstwem na negatywne konsekwencje wyścigu z czasem jest slow life [czyt.: sloł lajfj -idea życia w spowolnieniu. Osoby starające się żyć w ten sposób wykonują codzienne czynności bez pośpiechu i w skupieniu, oddają się medytacji, dbają o kontakty z bliskimi, planują dni bez telefonu i komputera, aby odciąć się od natłoku informacji. Niespieszne życie pozwala się poczuć lepiej samemu ze sobą - nic dziwnego, że jest coraz bardziej modne. Może warto iść z duchem czasu i zwolnić?
A jeśli czas nie istnieje?
Taką teorię przedstawił brytyjski fizyk Julian Barbour [czyt.: dżulian barber] w swojej książce Koniec czasu. Próbuje w niej udowodnić, że czas jest tylko wytworem naszego mózgu, służącym do porządkowania zdarzeń. Według autora podział na przeszłość, teraźniejszość i przyszłość powstaje w umyśle człowieka i nie istnieje w rzeczywistości.
PRACA z infografiką )
Poszukaj w tekstach związków frazeologicznych ze słowem czas. Wyjaśnij ich znaczenie
W jakich sytuacjach czas się dłuży, a w jakich mija bardzo szybko?
(j3) Co jest Ci bliższe: slow life czy życie w pośpiechu? Uzasadnij swój wybór.