* eliminacji niezdatnych, a więc i niebezpiecznych maszyn z użytkowania,
* zapobieganiu uszkodzeniom lub awariom maszyn, dzięki uprzedzającej ocenie stanu,
* przewidywaniu przyszłych stanów maszyn, stwarzając podstawy planowania materiałowo-technicznego i zadaniowego dla systemu eksploatacji.
Biorąc za podstawę przedstawione możliwości diagnostyki w zakresie nadzorowania zmienności stanów maszyn, zasadne są propozycje metody obsługiwania maszyn według stanu technicznego w ramach autoryzowanej strategii istnienia maszyn ASIM.
Doskonalenie tej przyszłościowej strategii opiera się o skuteczne metody diagnozowania stanu maszyn, o opracowania pokładowych i stacjonarnych układów diagnostycznych , wspieranych techniką komputerową i dokonaniami sztucznej inteligencji.
Wdrożenie diagnostyki technicznej w przedsiębiorstwie uwarunkowane jest przekonaniem decydentów o potrzebie, odpowiednim przygotowaniem organizacyjnym, szczególnie: służb planowania i sterowania produkcją przedsiębiorstwa, służb sterowania jakością produkcji, służb konserwacyjno - naprawczych. Zakres problemowy projektu organizacyjnego przygotowania wdrożenia diagnostyki w przedsiębiorstwie obejmuje :
pełną dokumentację techniczną dotyczącą aparatury diagnostycznej, technologii jej instalacji i eksploatacji (w tym symptomy stanu i instrukcje diagnostyczne), system informatyczny obejmujący: źródła, odbiorców, sieć przepływu, sposób wykorzystania, techniczne środki przesyłania i przetwarzania oraz dokumentację, technologie obsługiwań, organizację i jednostki odpowiedzialne za zaopatrzenie i gotowość funkcjonalną diagnostyki technicznej,
zasady doboru i program szkolenia personelu odpowiedzialnego za wykonywanie, nadzór i kontrolę czynności diagnostycznych,
analizę ekonomicznej efektywności zastosowania diagnostyki w przedsiębiorstwie, opracowanie mechanizmów pozytywnej stymulacji ekonomicznej pracowników i jednostek związanych z wykonywaniem zadań diagnostyki.
Problematykę diagnostyki w zakładzie najczęściej powierza się zespołowi diagnostycznemu, który określa zakres, metody i środki niezbędne do nadzoru maszyn (krytycznych, ważnych, mało istotnych). Swoje zadania zespół realizuje w powiązaniu z działem głównego mechanika, szefa produkcji, kierownikiem działu marketingu i księgowością.
Zespół diagnostyki pozyskuje i przetwarza informacje o maszynach i na tej podstawie podejmuje odpowiednie decyzje. Decyzje o dopuszczeniu do ruchu danej maszyny oraz informacje o możliwości obciążenia maszyny, a także o konieczności wyłączenia maszyny z ruchu przekazywane są do szefa produkcji. Do głównego mechanika zakładu przekazywane są informacje o terminie i zakresie spodziewanych napraw, a od niego otrzymuje dane niezawodnościowe w celu lepszego zorientowania swych prac. Dla optymalizacji zakresu swych prac i potwierdzenia swej przydatności zespół otrzymuje informacje o potrzebach rynku z działu marketingu, zaś o kosztach napraw i przestojów z działu finansowego.
6. ZADANIA DIAGNOSTYKI W EKSPLOATACJI MASZYN
Przedstawione zagadnienia wskazują, że cele diagnostyki technicznej są następujące: badania i ocena stanów, ustalenie przyczyn zaistniałych stanów, a także prognozowanie zmian stanów badanych obiektów. Zagadnienia te są ważne we wszystkich fazach istnienia obiektów, a szczególnie przydatne są na etapie ich eksploatacji, dostarczając informacji i danych do badania budowanych modeli eksploatacyjnych.
Osiągnięcie przedstawionych celów diagnostyki wymaga zrealizowania wielu zadań, wśród których do ważniejszych należą:
rozpatrzenie obiektów technicznych w ujęciu potrzeb diagnozowania, badania procesów fizyczno-chemicznych jako nośników informacji o stanie,