3147162811

Wszystko jest możliwe

Tom Brislin jest najmłodszym stażem nabytkiem Kansas. Mimo to, ten niezwykle utalentowany klawiszowiec, jeden z tych, którzy pracowali już "ze wszystkimi", w roli muzyka sesyjnego, odnalazł się w klasycznym zespole znakomicie. Z miejsce stał się jednym z filarów kompozycyjnych wydanego niedawno albumu "The Absence Of Presence", który powinien zadowolić naw^ret starych fanów zespołu. Korzystając z okazji, zapytałem Toma o to, jak kształtowała się jego rola w grupie.

HMP: jesteś w Kansas od dwóch lat. jak wyglądało twoje wpasowanie się w zespół o tak długiej tradycji?

Tom Brislin: Zostałem poproszony o dołączenie pod koniec 2018 roku. Nie spodziewałem się takiego telefonu, ale oczywiście, bardzo się ucieszyłem. Postawioną przede mną ogromne wyzwanie - nauczenie się całego albumu "Point Of Know Return", tuż przed koncertami na jego czterdziestolecie. Miałem mało czasu, występy zaczynały się na początku następnego roku. Byłem przestraszony ale jednocześnie podniecony tą perspektywą. Uwielbiam ten rodzaj muzyki. W tym samym czasie, zespół przygotowywał nowy album i bardzo chciałem brać udział w jego tworzeniu. Okazało się, że oni też tego chcieli. Musiałem więc pisać nowe kawałki i uczyć się starych, niemal w tym samym momencie.

Przywitali cię jako nowego członka rodziny?

Od początku powiedzieli mi, że chcą, abym był pełnoprawnym członkiem zespołu. Nie tylko muzykiem towarzyszącym na trasie. Chcieli być prawdziwym zespołem, takim, w którym każdy ma swój udział.

jak się czułeś podczas pietwszej trasy/ kiedy wykonywaliście w całości klasyczny już tytuł "Point Of Know Return"?

Wszystko poszło bardzo sprawnie i szybko. Kansas są na scenie od tak dawna, że wiedzą czego chcą. Nie potrzebują spędzać dużo czasu na próbach, musiałem być więc w pełni przygotowany. Mimo to, mieliśmy luksus rozgrzewania się i odbywania mini prób przed każdym z koncertów. Świetny sposób na wejście w klimat i przygotowanie się do właściwej sztuki. Ruszyliśmy z kopyta, muszę to przyznać a z każdym kolejnym występem byliśmy coraz lepsi.

Masz za sobą równie bogatą karierę, grałeś z przeróżnymi muzykami/ wykonującymi zróżnicowaną stylistycznie twórczość. Meat Loaf/ Debbie Harry i tak dalej, jak porównasz granie z wymienionymi muzykami w charakterze gościa/ bądź muzyka sesyjnego, z faktem bycia pełnoprawnym członkiem Kansas?

Największą różnicą jest udział w pisaniu nowej muzyki, w Kansas mam taką możliwość. Gdy mowa jest o secie z klasycznymi kawałkami, swoją rolę postrzegałem jako hołd dla muzyki z przeszłości. Podobnie sprawa miała się, gdy występowałem z zespołem Yes czy z Meat Loafem. Było to wykonywanie materiału, którzy ludzie doskonale znają, są do niego emocjonalnie przywiązani i wiedzą, jak powinien zabrzmieć. Starałem się więc oddać sprawiedliwość muzyce, która istniała w ich świadomości. Odtworzyć ją wiernie, choć jednocześnie dając odczuć, że to występ na żywo i jest w nim miejsce na drobne zmiany. Jednak, gdy mówimy o tw^rorzeniu nowego albumu z Kansas, to zaproszenie mnie do tego procesu było czymś zasadniczo innym.

Przypuszczam./ żc wpasowanie się w brzmienie zespołu tak charakterystycznego jak Kansas nie jest czymś łatwym. Czułeś/ że musisz iść na pewne kompromisy dotyczące twojego stylu grania?

Nigdy nie czułem żebym musiał porzucać coś, co stanowi esencję mojej muzykalności. To raczej tak. że musiałem skupić się na innych aspektach swojego grania, wiedząc, czego wymaga styl i brzmienie zespołu. Sięgnąłem do swojej pamięci i próbowałem wydobyć z niej to, co najlepiej pasowało do Kansas. Od zawsze starałem się być różnorodnym muzykiem. Również lubię słuchać bardzo różnych artystów. Jest wiele składników, z których mogę czerpać. To tak jakbym dobierał odpowiednie słownictwo do wypowiedzi, odpowiednie dźwięki, które pasują do brzmienia.

Co jest dla ciebie pociągające i inspirujące w Kansas?

Jedną z rzeczy, która jest inspirująca, jest to, że mamy niemal nieograniczone możliwości. Zespół jest w punkcie karier)', w którym nikt nie wywiera na nas presji tworzenia hitów i nie oczekuje jakichkolwiek kompromisów. Nie musimy patrzeć na rynek, możemy robić co tylko będziemy chcieli i co zabrzmi dla nas dobrze. Inside Out, nasza wytwórnia, zachęca nas wręcz do przekraczania ograniczeń i ewolucji. Kiedy masz tyle kolorów', z których możesz korzystać przy malowaniu, to sprzyja kreatywności i inspiracji, używając takiej przenośni.

Podczas wykonywania starszego materiału na żywo starasz się go wiernie odtworzyć czy jednak dodajesz coś od siebie?

Kiedy przygotowuję się do koncertu z klasycznym materiałem, staram się postawić w położeniu słuchacza będącego wśród publiczności. Co chciałbym usłyszeć i zobaczyć na jego miejscu? Odpowiedź, jaka do mnie przychodzi jest jasna, chciałbym poczuć emocje, jakie towarzyszyły mi w trakcie poznawania tej muzyki, doświadczania jej na co dzień. Chciałbym usłyszeć owe partie odegrane z szacunkiem i wiernością w^robec tego, jak zostały zarejestrowane. Jednocześnie, nie chciałbym czuć się jakbym siedział i słuchał koncertu z płyty. Chcę wiedzieć, że to zespół na żywo i czuć jego energię. Dlatego też, zawsze dodaję do tego co gram trochę swojej osobowości. Czuję, że jest w tym wszystkim miejsce na takie podejście, nie muszę przepisywać materiału na nowo. Czerpię radość z grania klasyków' w taki sposób, w jaki zostały skomponowane.

Nowy album "The Absence Of Presence" został wydany w lipcu. Jesteś zadowolony z jego odbioru?

Jestem nim wręcz zachwycony! Udowadnia to, że fani Kansas chcieli usłyszeć coś świeżego, a jednocześnie, nieco przypominającego

KANSAS

HMP