2659241845

a praktycznie znikoma dla materiałów cienkich. Cięcie z wykorzystaniem tlenu służy do obróbki na głębokość do 25 mm. Przy wyższych grubościach koszt obróbki jest nieznacznie wyższy w porównaniu z konwencjonalną metoda cięcia gazowego. Dodatkowym ograniczeniem procesu ciecia tlenowego jest fakt występowanie utleniania się krawędzi, co nie ma miejsca w przypadku cięcie z wydmuchiwaniem i użyciem gazu osłonowego.

Rys. 8. Maksymalna prędkość cięcia dla lasera CO2 przy mocy 1200 oraz 2300 W [7].

Powyższy rysunek przedstawia zależność pomiędzy grubością materiału, a prędkością cięcia przy stałych wartościach mocy lasera. Z wykresu można wnioskować, że maksymalna prędkość cięcia spada wykładniczo wraz ze wzrostem grubości materiału. Z wykresu wynika również, iż laserem o mocy 1200 W nie może być cięty materiał o grubości 25 mm nawet przy bardzo niskich prędkościach posuwu. Natomiast dla lasera o mocy 2300 W maksymalna prędkość cięcia dla tej grubości wynosi 0,5 m/min i pozwala na cięcie elementów o grubości 30 mm

3.3. Cięcie z odparowaniem (sublimacyjne)

Cięcie z odparowaniem odznacza się tym, że materiał zostaje tak intensywnie miejscowo rozgrzany przez wiązkę lasera, iż przechodzi on bezpośrednio w fazę gazową i wyparowuje. W połączeniu z oddziaływaniem gazu obojętnego oraz ruchem posuwowym powstaje szczelina cięcia. Zadaniem gazu obojętnego jest usuwa pary materiału, zapobiega ich kondensacji i krzepnięciu w obszarze cięcia. Wadą tego rodzaju cięcia stanowi potrzeba dużej gęstości mocy lasera dochodzącej do 10⁶ W/cm² co ograniczę użycie tej techniki tylko do elementów cienkościennych. Szczególną zaletą procesu jest możliwość otrzymania węższej i lepszej jakościowo powierzchni cięcia niż podczas topienia i wydmuchiwania ciekłego metalu

9