Hartowność określa przydatność stali do obróbki cieplnej i definiowana jest jako zdolność do tworzenia struktury martenzytycznej podczas hartowania. Określana jest na podstawie pomiaru grubości warstwy martenzytycznej na przekroju hartowanego przedmiotu, ponieważ poszczególne gatunki stali hartują się na różną głębokość. Maksymalna średnica, przy której próbka została zahartowana na wskroś nosi nazwę średnicy krytycznej. Głębokość zahartowania stali, bezpośrednio wiąże się z szybkością chłodzenia -największa jest na powierzchni hartowanego elementu i maleje ona w kierunku jego rdzenia. Jeżeli w osi pręta szybkość chłodzenia jest mniejsza od szybkości krytycznej dla danego typu stali, to zahartowaniu ulegnie tylko ta warstwa powierzchniowa, która była chłodzona z szybkością większą od szybkości krytycznej. Im większa będzie prędkość chłodzenie danego gatunku stali tym grubszą otrzymamy strefę zahartowaną.
Wpływ warunków nagrzewania i chłodzenia na struktury stopów metali
© Copyright by L.A. Dobrzański, IMIiB, Gliwice 2007