Hartowanie - pojęcia podstawowe
Hartowanie to austenityzowanie i następnie oziębianie wsadu, w celu uzyskania struktury nierównowagowej (ma rtenzy tycznej lub
bainitycznej) - odznaczającej się wyższą niż w stanie wyjściowym twardością i wytrzymałością oraz mniejszą plastycznością.
o Proces hartowania polega na nagrzewaniu elementów do temperatury wyższej o 30-h50°C powyżej temperatury Ac3 - Acl7 wygrzaniu i szybkim oziębieniu w celu otrzymania struktury martenzytycznej lub bainitycznej, a przez to zwiększeniu twardości stali. Wysokość temperatury nagrzania przy hartowaniu zależy od składu chemicznego stali, a w szczególności od zawartości węgla. Warunkiem koniecznym do uzyskania jednorodnej struktury austenitycznej jest nagrzanie stali podeutektoidalnej powyżej temperatury Ac3. Jeśli nie jest on spełniony, to w strukturze zahartowanej stali pozostaje wolny ferryt, zmniejszający twardość, a po odpuszczeniu również inne własności mechaniczne. Stale nadeutektoidalne nagrzewa się przy hartowaniu powyżej AcŁ niezależnie od zawartości węgla.
Wpływ warunków nagrzewania i chłodzenia na struktury stopów metali
© Copyright by L.A. Dobrzański, IMIiB, Gliwice 2007