-wykrywanie swoistych przeciwciał: w płynach ustrojowych (podejrzenie parazytozy OUN, postaci ocznej toksoplazmozy czy toksokarozy)
- wykrywanie antygenów we krwi (Malaria test)
-wykrywanie antygenów w kale (Giardia, Cryptosporidium, Entamoeba histolytica)
-wykrywanie cyst/oocyst Giardia oraz Cryptosporidium metoda IF bezpośredniej
W przypadku podejrzenia parazytozy, zwłaszcza pozajelitowej, dobrym uzupełnieniem diagnostyki jest badanie w surowicy swoistych przeciwciał w klasie IgG, IgM, IgA czy IgE.
Zwykle pobiera się około 3-4 ml krwi na skrzep. Tak uzyskaną surowicę należy schłodzić i dostarczyć do 24 godzin do laboratorium.
W przypadku poszukiwania antygenów pasożytów wykorzystuje się jako materiał diagnostyczny kał lub krew pobraną na EDTA.
Diagnostyka molekularna
Badania molekularne wykorzystuje się w diagnostyce parazytologicznej jeżeli intensywność zakażenia jest poniżej progu wykrywalności metod mikroskopowych, celem różnicowania gatunków bliźniaczych, celem potwierdzenia rozpoznania lub określenia lekooporności pasożyta.
Wykorzystuje się kilka technik: PCR, RT-PCR, LAMP oraz FISH. Badania molekularne prowadzone są przy podejrzeniu:
- toksoplazmozy wrodzonej (płyn owodniowy)
- w trudnościach diagnostycznych malarii (krew, szpik)
- różnicowanie Entamoeba histolytica, E.dispar oraz