3262347620

-zwyczajne ZQ -niskie(minimalne) NQ

Definicje i symbole i sposoby wyznaczania z pkt 3.1.2.1

Dla przepływów charakterystycznych głównych wprowadza się podział na przepływy pierwszego i drugiego stopnia. Wyróżnia się 16 przepływów głównych II stopnia, nie wszystkie one znajdują zastosowanie. W praktyce inżynierii środowiska najczęściej używane są przepływy WWQ SWQ ZNQ za strefy przepływów wysokich, SSQ strefa przepływów średnich, ZZQ ze strefy przepływów zwyczajnych oraz SNQ i NNQ za strefy przepływów niskich. Wszelkie symbole i notacje są analogiczne do stanów.

Omówione przepływy odnoszą się do Q dobowych. W praktyce interesują nas przepływy średnie miesięczne lub z dłuższego okresu, istnieje potrzeba operowania przepływami głównymi określonymi na podstawie przepływów średnich miesięcznych SQ. Przepływy takie, w odróżnieniu od opisywanych poprzednio przepływów głównych dobowych, nazywa się przepływami głównymi miesięcznymi. Przepływy główne miesięczne pierwszego stopnia określa się w tym przypadku na podstawie zbioru przepływów średnich miesięcznych z okresu roku hydrologicznego. Można tu rozróżnić następujące przepływy:

-najwyższy ze średnich miesięcznych W (SQ)

-średni za średnich miesięcznych S (SQ)

-zwyczajny ze średnich miesięcznych Z (SQ)

-najniższy ze średnich miesięcznych N (SQ)

Przepływy główne miesięczne drugiego stopnia odnoszą się do okresu wieloletniego, w którym dla poszczególnych lat określone zostały przepływy główne miesięczne pierwszego stopnia. Podobnie jak dla przepływów głównych dobowych można rozróżnić 16 takich przepływów:

-WW(SQ), SW (SQ), ZW (SQ), NW (SQ)

-WS (SQ), SS(SQ), ZS(SQ), NS(SQ)

-WZ(SQ), SZ(SQ), ZZ(SQ), NZ(SQ)

-WN(SQ), SN(SQ), ZN(SQ), NN(SQ)

Opis znaków taki sam jak dla stanów wody

6. Wymienić i przedstawić graficznie krzywe stosowane w obliczeniach hydrologicznych:

Krzywe stosowane w obliczeniach hydrologicznych:

Krzywa natężenia przepływu jest graficznym obrazem związku Q=f(H,m) gdzie H-stan wody, m-zmienna charakteryzująca wpływ zmian w profilu podłużnym zwierciadła. W celu wyznaczenia KNP potrzebne są:

-stan wody H (cm)

-przepływ Q (mV.s)

-spadek zwierciadła wody (%)

-powierzchnia przekroju poprzecznego F (km²)

-wspóczynnik szorstkości koryta n (-)

-obwód zwilżony B (m)

Wykres KNP w ukla. Prostokątnym powstaje przez odłożenie na osi poziomej wartości natężenia przepływu Q(m³/s) a na osi pionowej odpowiadający nim wartości stanów wody H (cm). Natężenie przepływu wyrazić można Q=F*v, Cezy Q=c* V(Rh *1) *F, oraz Q= 1/n *

_Rh2/3*_Il/2 Q_=ń *_Hn

Kształt krzywej zależy od kształtu przekroju poprzecznego koryta oraz od spadku zwierciadła wody. Zależeć też może od ukształtowania koryta na określonym odcinku rzeki poniżej przekroju wodowskazowego.

Obwałowanie: