2906542319

- 48 ~

definiując v ton sposób elementarny ruch nax*zędzia. Vczośnioj nałoży zdofiniować powierzolini ę przodm.lotu czyli opisać* Ją v ulcladzio współrzędnych (w przociwnym wypadku systonm A1>T uzna płaszczyznę z = 0 zn PS ) oraz pozostało powierzchnio DS i CS, do których odwołujemy się przez .ich sinawy instrukcji ruchu. Za pomocą grupy togo typu instrukcji okrośla się ruch narzędzia (drogę narzędzia ), powodujący wykonanie żądanogo kształtu.

- 48 ~

DS

./idoK z góry

• kierunek ruchu narzędzia

TLLFT

TLON

TLRGT

Rys. 8. Ustawieni o narzędzia względem powierzclini prowadzącoj

Inotrukojo storująco pracą systemu

1/ systotnio APT można napisać stosunkowo niewielki, zo względu na ilość instrukcji, program, o-pi.nuJący dosyć skomplikowaną część. Wielokrotne wykonania togo samogo zostaw czynności, bez konieczności powtarzania zbioru instrukcji opiaująoyoh tego rodzaju dz.tałunio, osiąga się w programie przoz tworzonio pętli, malcroins truko Ji, lub przez powtarzani© fi*agmentu uprzednio zdof ini owiano J dregi narzędzia w innym, dowolnym miejsou tego samego programu obróbki części (instrukcjo TRACUT i COPY ).

Pętlę tworzy się za pomocą instrukcji skoku warunkowego:

IF (wyrażenie ) E1,E2,E3

gdzie \unioszczono w nawiasach wyrażonio. może być zmienną skalarną lub dowolnym iryrażoniem niytmc-Cycznyisi o okroślonoj, w danym momencie, wartości, zaś E1,E2,E3 są otykiotami instiulccji, do których nałoży przojść podczas wykonywania się prograi;tu. Działanie toj instruleeji jest analogiczne Juk. Jnatrukcji arytmetycznej II' w Języku FORTRAN, a mianowicie, w zalożności od znaku wyrażenia, zawartogo w nawiasach, wykonywany Jost odpowiednio skok do instrukcji, o otykiccio El (gdy v:yrażenie jost ujomno), E2 (gdy wartość wyrażenia jest równa zoru) lub L*3 (gdy wyrużonio jost dodatnio).

Stosowanie pętli pozwala na przeprowadzenie obliczozl w sposób itoracyjny, juk również nu definiowanie zbioru tworów goometrycznych czy toż drogi narzędzia składającej się z wiolu podobnych fragmentów. Dużo silniojszym narzędziem programowania stnjo się zastosowanie pętli wewnątrz makrOlnst rukcJi.

MukroinstrukcJę w Języku APT można porównać do podprogramu (typu SUDROUTINE ) w Języku FORTRAN - Jest to zbiór instrukcji (zawartych między ogruniczni kami MACRO i TERMAC ), którym nadano jłowną nazwę. Nagłówek mukroinstrukcji:

nazwa makroins trulcc Ji = MACRO/lista parametrów formalnych

zawiera JcJ nazwę oraz nazwy parametrów formalnych, oddzielonych od siobio przecinkami. Zdefiniowaną w tuki sposób makroinstrukcję można następnie wywołać ins trulcc Ją CALL w dowolnym miejscu pograniu obróbki części, nadając parametrom makroinstrukcji lconJcrctne wartości.

'/o względu na szczególno ukierunkowanie Języka APT niezwykło użyteczno wydają się być instruk-pozwulającc na powtórzenie i owontualno przoksztalconio już zdofiniowanogo fragmentu drogi narzędziu. Do togo colu służy instrukcju TRACUT — powodująca przoksztułcenio fragmentu drogi na-