atrofu mięśni, upośledzeniu ukrwienia i odżywiania. Wykonuje się je w pozycjach izolowanych, ograniczając ruch do jednego stawu i jednej płaszczyzny ruchu, zawsze w fizjologicznej osi stawu.
W ćwiczeniach biernych można zastosować następujące techniki:
1. Ćwiczenia bierne właściwe - wykonuje terapeuta - liczba powtórzeń ruchu w jednej płaszczyźnie wynosi ok. 30 razy, wykonywane 2-3 razy w tygodniu
2. Ćwiczenia bierne z rozciąganiem tkanek okołostawowych - technika oparta na stymulacji bodźców proprioceptywnych - pobudzających układ nerwowy przez rozciąganie mięśni torebek stawowych i wiązadeł.
3. Ćwiczenia bierne z dociskiem powierzchni stawowych - pobudzanie błony maziowej do wytwarzania mazi.
Wskazania do prowadzenia ćwiczeń biernych:
- porażenia i niedowłady mięśni szkieletowych,
- napięcie spastyczne mięśni,
- zabiegi chirurgiczne,
- unieruchomienie na wyciągach,
- leczenie złamań.
Przeciwwskazania do ćwiczeń biernych:
- wysoka temperatura ciała,
- ostry stan zapalny stawów lub otaczających go tkanek,
- stan po zwichnięciu i innych urazach stawowych,
- zakrzepowe zapaleni żył głębokich kończyn dolnych,
- zatory tętnicze płuc, zawał płuca lub serca,
- ciężki ogólny stan chorego.
Ćwiczenia bierne redresyjne - ćwiczenia te wykonuje się w celu rozciągnięcia przykurczy tkanek okołostawowych. Przyczyny przykurczów tkanek okołostawowych to: upośledzenie ruchomości stawów,
- urazy mięśni,
- spastyczność mięśni,
- urazy więzadeł i torebek stawowych,
- długotrwałe unieruchomienie.
Ruch redresyjny powinien być wykonywany ostrożnie i przy akceptacji i pełnej współpracy z chorym.
Ćwiczenia czynno-bierne - wykonywane są w następujący sposób: ruch bierny wykonuje terapeuta, a czynne rozluźnienie mięśni ćwiczący pacjent (po zdjęciu gipsu, choroby reumatyczne).
Ćwiczenia czynne - to ćwiczenia lecznicze, które wykonuje pacjent samodzielnie -zastosowanie określonych metod treningu zależy od stany chorego, rodzaju choroby, zadań i celów kinezyterapii. Siłę mięśni ocenia się testem Lovetta.
Ćwiczenia samowspomagane - są to ćwiczenia łączące grupy ćwiczeń biernych i czynnych. Dla niesprawnych grup mięśniowych będą to odpowiednie działania bierne, czynno-bierne czy czynne z odciążeniem. Dla zdrowych zespołów mięśniowych, które powodują ruch niesprawnych siłowo części ciała są ćwiczeniami czynnymi i często z oporem. Wspomaganie ruchu może mieć charakter bezpośredni albo pośredni. Wspomaganie ruchu bezpośrednie to np.: zdrowa kończyna górna ćwiczy kończynę górną porażoną, „ćwiczy” prowadząc ją przez zgięcia w zespole stawowym barkowo-ramiennym. Ćwiczenia
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
9