3545336948

Wizerunek obcokrajowców w czeskich mediach: kontekst i interpretacja YJ

W odniesieniu do naszego głównego tematu (tj. wizerunku obcokrajowców w mediach) można stwierdzić, że zarówno pośredni jak i bezpośredni wpływ mediów na dużą część społeczeństwa jest trudny do zbadania i zanalizowania.

Równolegle z globalnym rozwojem mediów, zmiany zachodzą również w Czechach. Do 1989 r. w Czechosłowacji istniały tylko media kontrolowane przez aparat państwa. Celem i skutkiem odpowiedniego stylu i treści produktów medialnych była propaganda komunistyczna. Od 1990 r. sytuacja zmieniła się diametralnie wraz z pojawieniem się wolnego rynku, również dla mediów. Znalazło się na nim nie tylko miejsce dla mediów publicznych (państwowych), ale również dla mediów prywatnych (gazety, radio, telewizja). Jeszcze większy rozwój mediów (zwłaszcza radia i telewizji) można zaobserwować wraz z postępem cyfryzacji. Wszystkie te procesy zbiegają się ze zmianami funkcjonowania globalnych mediów.

Obraz obcokrajowców w czeskich mediach przed 1989 r. sprowadzał się do propagandy rządzącej partii komunistycznej, i opierał się na współpracy z tzw. „bratnimi” państwami, np. poprzez umożliwianie obywatelom takich państw studiowania w Czechosłowacji. Państwa zachodnie przedstawiano najczęściej jako zaprzeczenie krainy szczęścia, oraz w kontekście biedy i niepokoju społecznego. Wolne media po 1990 r. musiały zmierzyć się z zupełnie nową sytuacją, która miała miejsce po otworzeniu wcześniej szczelnych granic.

Postawy, stereotypy, uprzedzenia

Wizerunek obcokrajowców w mediach zbiega się najczęściej z wizerunkiem większości społeczeństwa na temat danej grupy. Na wizerunek taki bez wątpienia mają wpływ postawy oraz stereotypy zakorzenione w społeczeństwie. Niektóre z postaw są mocno skonkretyzowane, niektóre z nich oparte są na ogólnych wyobrażeniach na temat „innych” grup. Postawy same w sobie, oraz odmiany postaw takie jak uprzedzenia i stereotypy wraz z ich „naturalnym” oddziaływaniem na media, tworzą kolejny aspekt omawianego tematu.

Można założyć, że postawy to sposób kategoryzowania świata. Według Allport (2004, wersja angielska z 1954), to naturalne aby upraszczać sobie rozumienie świata poprzez tworzenie kategorii służących do jego opisu. Allport interpretuje tworzenie takich kategorii jako środek do łatwiejszego porusza-