3830763948

w zarodnikach, czyli typowej podstawowej jednostce infekującej, może sugerować że lipaza oprócz proteaz odgrywa ważną rolę w mikozie (E. Włóka).

3. Epizootiologia i zwalczanie pasożytów zwierząt hodowlanych i dzikich

Ten kierunek badań był realizowany w 15 tematach: Al 1-15, Bl-2,10-13, Cl-4. Ważniejsze wyniki:

-    zbadanie 45 koników polskich z chowu rezerwatowego (Biebrzański, Białowieski i Narwiański PN) i hodowli stajennej wykazało wysoką ekstensywność zarażenia małymi słupkowcami (Cyathostominae) (97,6% ogółu wyizolowanych pasożytów, 25 gatunków). Stwierdzono, że koniki polskie utrzymywane w chowie wolnym są żywicielami znacznie bogatszej helmintofauny słupkowców, niż konie użytkowane wierzchowo (J. Gawor, K. Slivinska);

-    ustalono, że Triodontophorus tenuicollis jest nowym dla helmintofauny koni w Polsce gatunkiem słupkowca z podrodziny Strongylinae (J. Gawor, K. Slivinska);

-    w wyniku badania sekcyjnego 106 lisów z powiatów podgórskich woj. małopolskiego stwierdzono zarażenie tasiemcami Echinococcus multilocularis 70,6% lisów w powiecie nowotarskim, 45,8% w pow. nowosądeckim, 67,9% w pow. gorlickim i 15,8% w pow. limanowskim (A. Borecka, J. Gawor, J. Lubańska);

-    stwierdzono najwyższą dotąd intensywność zarażenia żubra nicieniami Ashworthius sidemi, która osiągnęła 77630 egzemplarzy. Minimalna intensywność zarażenia w tym sezonie badawczym wynosiła 80 nicieni, a średnia intensywność 8173 nicieni (A. W. Demiaszkiewicz, A. M. Pyziel, I. Kuligowska, J. Lachowicz);

-    ustalono skład gatunkowy parazytofauny łosi z Puszczy Augustowskiej. Wykryto 12 gatunków helmintów, w tym 2 gatunki tasiemców i 10 gatunków nicieni (I. Kuligowska, A. W. Demiaszkiewicz, A. M. Pyziel, J. Lachowicz);

-    u żubrów wolno żyjących wykryto obecność 9 gatunków kokcydiów (E. alabamensis, E. auburnensis, E. bovis, E., canadensis, E. cylindrica, E. ellipsoidalis, E. pellita, E. subspherica, E. zuernii), natomiast skład gatunkowy u żubrów zagrodowych okazał się bogatszy o dwa gatunki (E. brasiliensis, E. bukidnonensis) (A. M. Pyziel, A. W. Demiaszkiewicz);

-    porównanie za pomocą testu Multipleks PCR oocyst E. bovis od różnych żywicieli (żubra i bydła