3685665703

Jak wykazują badania, edukacja nieformalna jest sukcesywnie wprowadzana na różnych poziomach edukacji. Nauczyciele odwiedzają muzea, biblioteki, szkoły muzyczne, sportowe, plastyczne oraz niektóre pozaszkolne miejsca edukacji zajmujące się edukacją środowiskową i edukacją dla zrównoważonego rozwoju. Zagadnienia związane z energią są uwzględniane i realizowane w ramach tematów dotyczących edukacji środowiskowej i edukacji dla zrównoważonego rozwoju. Jest to ciągle aktualnym celem działalności polityków, naukowców i nauczycieli, ponieważ przepisy dotyczące edukacji na Łotwie nie traktują jasno i wyraźnie idei edukacji dla zrównoważonego rozwoju jako zagadnienia naczelnego.

Na Łotwie można wymienić tylko kilka pozaszkolnych miejsc edukacji, które realizują tematy związane z energią i jej efektywnym użytkowaniem. Większość tych miejsc nie ma jeszcze opracowanych konspektów zajęć. Edukacja energetyczna nie jest prowadzona regularnie i jak wykazują badania, te tematy nie są popularne wśród nauczycieli.

Edukacja nieformalna Polsce jest prowadzona przez różnego typu instytucje i organizacje niepodlegające wprost Ministerstwu Edukacji Narodowej. Podczas konferencji „Doświadczać uczenia", która odbyła się 8 grudnia 2004 r. w Warszawie edukacja nieformalna została określona jako „nauka poprzez praktykę". Większość programów edukacji nieformalnej realizuje się w czasie wolnym od zajęć szkolnych. W Narodowej Strategii Edukacji Ekologicznej określono, że edukacja nieformalna powinna być prowadzona przez instytucje oraz urzędy centralne i wojewódzkie, samorządy, administracje terenów chronionych, organizatorów wypoczynku, organizacje społeczne, kościoły i związki wyznaniowe, miejsca pracy, rodzinę, media. Udział wymienionych podmiotów w promowaniu wykorzystania energii odnawialnej jest znaczenie większy niż szkół, jednak ciągle niewystarczający.

• Jakie są różnice i podobieństwa w realizacji edukacji nieformalnej w trzech krajach partnerskich?

We wszystkich krajach partnerskich idea edukacji nieformalnej jest realizowana. Wydaje się jednak, ze najlepiej rozwinięty jest system edukacji nieformalnej w Niemczech. W kraju tym pozaszkolne miejsca edukacji często oferują i tworzą specjalne programy dla szkół. Na Łotwie i w Polsce miejsca nieformalnej edukacji pracują bardziej niezależnie od edukacji szkolnej. Podczas gdy w Niemczech wiele pozaszkolnych miejsc edukacji jest zaangażowanych w popularyzację różnych dziedzin nauk ścisłych i nowoczesnych technologii, instytucje nieformalnej edukacji na Łotwie i w Polce generalnie wykazują tendencje w kierunku nauk społecznych, humanistycznych i edukacji artystycznej. W Niemczech istnieją instytucje i firmy, które specjalizują się w zagadnieniach związanych z energią (zajrzyj do listy miejsc edukacji pozaszkolnej w Niemczech). W Polsce i na Łotwie istnieją placówki, gdzie uczniowie mogą zapoznać się z tematach na temat energii, ale tylko kilka z nich ma opracowaną ofertę dla szkół. Właściwie w krajach tych nie istnieją instytucje specjalizujące się wyłącznie w problematyce edukacji energetycznej.