3956645754

Wzrost gospodarczy jest więc środkiem służącym określonym celom, a jego efekty (dobra i usługi) konkretnym sposobem osiągania wybranego rodzaju życia.

Rozwój zrównoważony

Koncepcja holistycznego ujęcia problemów wzrostu i rozwoju gospodarki światowej, który może być określany jako zrównoważony „jeśli zaspokaja obecne potrzeby bez uszczuplania możliwości ich zaspokajania przez przyszłe pokolenia”-wyznaczając taki kierunek eksploatacji surowców, rodzaje inwestycji, stosowane technologie i rozwiązania instytucjonalne, które nie naruszają potencjalnego, przyszłego rozwoju i służą ludzkim potrzebom i aspiracjom.

Tak więc, wzrostowi rozumianemu tradycyjnie, jako powiększanie wielkości gospodarczych takich jak: moce wytwórcze, PKB, konsumpcja społeczeństwa -nadaje się nowe jakościowe ujęcie dzięki uwzględnieniu aspektów środowiskowych i społecznych.

W debacie na temat rozwoju prowadzonej przez ekonomistów od dawna pojawiają się najczęściej dwa nurty: rozwój gospodarczy i rozwój społeczno -gospodarczy. Skupianie się na rozwoju gospodarczym było charakterystyczne dla dyskusji prowadzonej od lat 60 do późnych lat 90 XX wieku oraz sporu między ekonomią podażowąi ekonomią popytową. Nadal takie rozumienie rozwoju jest dominujące w teoriach głównego nurtu ekonomii.

Wraz z wprowadzeniem do debaty nad rozwojem takich pojęć jak instytucjonalne otoczenie gospodarki oraz kapitał społeczny -> większą uwagę zwraca sięna wpływ sfery społecznej na procesy rozwoju gospodarki.

Nastąpiło poszerzenie pojęcia rozwój. Na znaczeniu zyskuje w ostatnich latach pojęcie rozwoju społeczno-gospodarczego.

Koncepcja zrównoważonego rozwoju zyskała na popularności głównie wśród europejskich badaczy i polityków. Obecnie traktowana jest jako priorytetowy kierunek rozwoju społeczeństw Unii Europejskiej.

W międzynarodowej debacie, koncepcja zrównoważonego rozwoju krytykowana jest za zbytnie eksponowanie roli środowiska naturalnego oraz za zbyt normatywny charakter. Niemniej, ocenia się, że jest to koncepcja, która będzie siędalej intensywnie rozwijała.

Ekonomia rozwoju- jako dyscyplina naukowa- ewolucja W naukach ekonomicznych -problemy rozwoju podejmowane sąw ramach dyscypliny zwanej EKONOMIĄ ROZWOJU.

Wprawdzie fundamentalne pytanie -dlaczego niektóre kraje rozwijają się szybciej, a inne pozostająw stagnacji -nurtuje ekonomistów od zarania tej nauki* -dopiero po II wojnie światowej odnotowano znaczny wzrost zainteresowania problematyką rozwoju.

Przyczyny (m.in.): proces rozpadu systemu kolonialnego, pojawienie się gospodarek centralnie planowanych skupionych wokół ZSRR

• Wśród badaczy podejmujących tę problematykę wskazuje się: Adama Smitha, Davida Ricardo, Karola Marksa, czy też ekonomistów bliższych współczesności, takich jak m.in.: John Richard Hicks, GunnarMyrdal, Arthur William Lewis, Robert Solow, AmartayaSen, Joseph Stiglitz

Głównym celem badań ekonomistów było zidentyfikowanie problemów:

-    pogłębiającego się nie dorozwoju państw postkolonialnych

-    podziału gospodarki światowej na kraje biednego południa (Azji, Afryki i Ameryki Południowej) i bogatej północy (Europa Zachodnia, Ameryka Północna i Australia).

Różnice między tymi grupami krajów stały się tak duże, że nie można było wyjaśnić przyczyn tego zjawiska w oparciu o znane mechanizmy ekonomiczne (w kategoriach prostego wyposażenia kraju w czynniki produkcji, poziomu techniki czy realizowanej polityki gospodarczej).