Najstarsza udokumentowana umowa ubezpieczenia pochodzi z GENUI z 1347r.
Także w XIV w. zaczęto stosować Reasekurację i Koasekurację.
Pojawili się także samodzielni pośrednicy ubezpieczeniowi - BROKERZY, którzy (reprezentowali ubezpieczonych dbając o korzystne umowy z jednej strony, z drugiej pełnili rolę osób napędzających klientelę osobom oferującym ochronę ubezpieczeniową) - były to zarówno os. fizyczne jak i domy brokerskie.
W XV i XVI w. centrum żeglugi morskiej a co za tym idzie ubezpieczenia przenoszą się z rejonu basenu morza śródziemnego do Anglii.
W 1435r. umowa ubezpieczenia uzyskuje samodzielność jako podmiot oddzielnych ustawowych uregulowań prawnych.
W ubezpieczeniach morskich ukształtowała się treść podstawowych pojęć techniczno ubezpieczeniowych - treść stosunku ubezpieczenia, oraz sylwetka prawna ubezpieczyciela.
Ubezpieczycielami były najpierw osoby fizyczne lub grona osób, a od XVIII w. specjalne przedsi ębi orstwa ubezpi eczeni owe.
Kamieniem milowym w rozwoju ubezpieczeń (nie tylko morskich) było powstanie korporacji LOYD’s wywodzącej się z niezorganizowanej grupy ubezpieczycieli morskich.
Początki Lloyd'sa sięgają XVII wieku i kawiarni Edwarda Lloyda, gdzie właściciele statków spotykali się w poszukiwaniu nowin ze świata oraz gdzie bogaci angielscy inwestorzy mogli wykorzystać swoje zasoby finansowe w celu przyjmowania ryzyka, związanego z bardzo prężną gałęzią ówczesnej gospodarki, jaką był handel morski. Z biegiem czasu do inwestorów przylgnęła nazwa "Names" (nazwiska), ponieważ ich podpisy widniały na pierwszej stronie każdej polisy Lloyd'sa. Names zawiązywali na jeden rok tzw. syndykaty i ubezpieczali statki oraz ich ładunki, gwarantując wypłatę odszkodowań całym posiadanym majątkiem osobistym.
UBEZPIECZENIA ŻYCIOWE
Ważną formą ąuasi ubezpieczenia na życie była powstała w 1689r. instytucja tortyn zakładana początkowo we Francji.
3