3685665912

Wady przepływu informacji

W związku z tym, że na szczeblu powiatu w większości centra zarządzania kryzysowego ulokowane są w KP PSP, a Wojewódzkie Centra Zarządzania Kryzysowego w urzędach wojewódzkich - przesyłanie informacji ze szczebla wojewódzkiego do powiatowego (i odwrotnie) w większości zdarzeń odbywa się kilkutorowo. Przy współpracy między szczeblem wojewódzkim, a powiatowym można wyróżnić pięć dróg biegu informacji.

1.    Wojewódzkie centrum zarządzania kryzysowego (WCZK) przesyła informację do powiatowych centrów zarządzania kryzysowego (PCZK).

2.    Informacja biegnie między WCZK, jako komórki organizacyjnej wydziału zarządzania kryzysowego (WZK) danego urzędu wojewódzkiego, a wydziałem zarządzania kryzysowego starostwa powiatowego.

3.    Przekazanie informacji (w większości tej samej) pomiędzy WSKR PSP, a Powiatowym Stanowiskiem Kierowania KP PSP.

4.    Czwartym torem biegu informacji jest droga między PCZK, a WZK starostwa powiatowego.

5.    Piątym torem biegu informacji jest droga między WSKR PSP, a WCZK.

W wyżej wymienionych przypadkach zauważyć można dublowanie się kompetencji odnośnie wiodącej instytucji w systemie zarządzania kryzysowego. Widać to szczególnie na szczeblu powiatu. Przy zdarzeniu kryzysowym (np. powódź) zbliżone do siebie kompetencjami są Komendy Powiatowe PSP, które przecież pełnią w większości powiatów funkcję PCZK, razem z WZK starostw powiatowych.

Czy nie warto by było utworzyć jednej instytucji (CZK) na szczeblu powiatu, do której wpływałaby informacja z WCZK? Od wielu lat widać problem w przepływie informacji, gdyż na szczeblu powiatu funkcjonowanie PCZK w KP PSP i WZK w starostwie powoduje, że nie wiadomo, która z tych instytucji jest wiodącą.

A przecież, aby uregulować kwestie przepływu informacji wystarczyłoby rozporządzenie w tej sprawie Rady Ministrów, czy samego Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, bez potrzeby wprowadzania oddzielnej ustawy, czy jakiejś innej poprawki do ustawy, która musiałaby przejść długi proces legislacyjny. Miejmy nadzieję, że nowa ustawa o zarządzaniu kryzysowym „uporządkuje” te niedoskonałości.