4113079571

Obecnie pracuje około 50 reaktorów krakingu parowego do produkcji olefin. Przeciętna zdolność produkcyjna instalacji to 400 kt/rok a największe mają prawie jeden milion ton na rok.

Surowcami do produkcji olefin są lekkie węglowodory gazowe (etan, propan, butan) jak również ciekłe produkty rafineryjne (benzyna ciężka, olej gazowy). Cięższe surowce dają większy udział produktów powstających obok etylenu (propylen, butadien, benzen) i wymagają bardziej rozbudowanej instalacji.

Niższe olefiny są ważną grupą związków dla przemysłu chemicznego i są podstawowym surowcem do produkcji tworzyw, polimerów i włókien sztucznych. Pochodne olefin można znaleźć w odzieży, wyrobach gospodarstwa domowego, dywanach, komponentach samochodów, samolotach, komputerach, farbach, rozpuszczalnikach, kosmetykach, farmaceutykach.

Etylen jest podstawowym surowcem dla przemysłu organicznego. Ponad połowa produkcji etylenu jest zużywana do produkcji polietylenu, ale ważne są inne produkty-: polistyren (poprzez etylenobenzen i styren), glikole (poprzez tlenek etylenu), octan winylu (poprzez aldehyd octowy i kwas octowy) i polichlorek winylu (poprzez 1,2-dichloroetan i chlorek winylu).

Ponad 50% propylenu jest zużywane do produkcji polipropylenu. Inne ważne produkty obejmują: estry akrylowe (poprzez kwas akrylowy), fenol i aceton (poprzez kumen), włókno akrylonitrylowe, butanol i etyloheksanol (poprzez butyroaldehyd) i glikol (poprzez tlenek propylenu).

4.2. Surowce

W Europie zachodniej 73% produkcji etylenu pochodzi z przerobu benzyny ciężkiej (produkt destylacji ropy naftowej). Inne surowce mają mniejsze znaczenie choć etylen jest produkowany z oleju gazowego (10%), butanu (6%), etanu (5%), propanu (4%) i innych surowców (2%).

Surowce ciekłe są dominujące, gdyż są w obfitości i łatwe w transporcie. Surowce gazowe są używane w mniejszym stopniu, gdyż nie są dostępne po cenach ekonomicznie uzasadnionych.

Kilka instalacji w Europie przerabia skroplony gaz rafineryjny (LPG), ale jest to ograniczone przez zmienny skład tego surowca.

4.3. Technologie produkcji

Kraking jest procesem przemiany węglowodorów nasyconych w węglowodory nienasycone. Jest to reakcja odwodomiania, którą można prowadzić metodą krakingu katalitycznego lub termicznego. W Europie zachodniej ponad 95% produkcji etylenu oraz 75% propylenu uzyskuje się metodą krakingu parowego (termicznego).

Kraking katalityczny

Kraking katalityczny stosuje się w rafineriach do konwersji ciężkich (wysoko wrzących) frakcji w nasycone, rozgałęzione parafiny, cykloparafiny i aromaty.

W rafineriach stosuje się katalityczny kraking fluidalny (FCC) lub kraking ze złożem ruchomym. Uzyskuje się ciekłe produkty, a metoda jest wykorzystywana do produkcji paliw. Stężenie olefin w strumieniu produktów jest niskie i odzysk etylenu jest ekonomicznie mało atrakcyjny.

9