4380217130

2

Część A. Pytania egzaminacyjne

wręcz przeciwnie - świadomie decydują się na „współzależność”¹. Stąd też współzależność można uznać jako essentialia negotii integracji międzynarodowej, stanowiącą kryterium różnicujące integrację od zwykłej współpracy między państwami.

Ujmowanie integracji zarazem jako stanu i procesu jest dwuaspektowe. Stan pozwala na analizę określonego stadium integracji i w tym znaczeniu pozostaje ujęciem statycznym. Proces natomiast oddaje dynamikę będącą istotą następujących po sobie działań, mających doprowadzić do z góry założonego celu. Integracja bowiem, jak konkluduje B. Góralczyk, to pewien cel i wysiłek pomniejszych organizmów, dążących wspólnie ku budowie sprawnego organizmu je łączącego².

Przywołany Autor zwraca uwagę na przestrzenny aspekt integracji odnoszący się do tworzenia nowego organizmu jako efektu integracji. Ujęcie takie właściwe jest również A. Przybórówskiej-Klimczak, twierdzącej, że integracja to proces tworzenia całości z części lub włączania pewnych elementów w całość³. Oprócz wspomnianego aspektu przestrzennego definicja ta oddaje także pewną dynamikę, której nie można odmówić procesowi scalania, albowiem jest to cecha współczesnych stosunków międzynarodowych. Zgodnie z teorią kinetyki politycznej proces polityczny zawsze dąży do zmiany status quo i nigdy nie powinien pozostawać nieruchomy⁴.

Reasumując, w kontekście wyżej przywołanych twierdzeń przyjąć należy, że przez pojęcie integracji międzynarodowej rozumie się pewien stan (często jako element przejściowy) i zarazem postępujący proces, którego podmiotami są państwa, zmierzający w kierunku takiego sformalizowania stosunków między nimi, by powstał w efekcie sprawnie funkcjonujący „organizm”, łączący państwa w jedną, dającą się wydzielić strukturę opartą na współzależności.

Pytanie 2. Czym są umowy międzynarodowe⁵?

Definicja legalna umowy międzynarodowej zawarta została w art. 2 Konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów podpisanej 23.5.1969 r.⁶. Zgodnie z jego treścią trak-

Pyt. 2

1

   Rozumianą w szerokim ujęciu, jako wzajemna relacja interesów podmiotów (narodów, państw, organizacji czy instytucji międzynarodowych), w ramach której wszelka zmiana pozycji jednego z nich dotyka pozycji innych. Zob. J. Kukułka, Teoria stosunków międzynarodowych. Warszawa 2000, s. 237. Na temat współzależności zob. także P. Łaski, Suwerenność i współzależność we współczesnym prawie międzynarodowym, [w:] Koncepcje suwerenności. Zbiór studiów, red. I. Gawlowicz, I. Wierzcho-wiecka, Warszawa 2005, s. 43-54.

2

   B. Góralczyk, Źródła i uwarunkowania integracji europejskiej, [w:] Integracja europejska - wybrane problemy, red. D. Milczarek, A. Nowak, Warszawa 2003, s. 18.

3

   A. Przybórówska-Klimczak, Prawne aspekty procesu integracji europejskiej - iys historyczny,

[w:] Prawo Unii Europejskiej, red. J. Barcz, Warszawa 2002, s. 25.

4

   Zob. W Nicoll, T. Salmon, Zrozumieć Unię Europejską, Warszawa 2002, s. 642.

5

   Zob. szerzej E. Cała-Wacinkiewicz, Podstawy systemu prawa międzynarodowego, Warszawa 2009, s. 50.

6

   Dz.U. z 1990 r. Nr 74, poz. 439.

E. Cala-Wacinkiewicz, System instytucji Unii Europejskiej . . ., Repetytoria C.H. Beck