W kwietniu 2012 roku mija pół wieku od ukazania się pierwszego numeru „Materiałów Prakseologicznych”, w którym opublikowano referat (wraz z dyskusją) pt. Niektóre zagadnienia centralizacji i decentralizacji w zarządzaniu wygłoszony w placówce prakseologicznej przez Oskara Langego. Po czterech latach Materiały zostały przekształcone w „Prakseologię”, wydawaną nieprzerwanie, choć ze zmienną częstotliwością do dzisiaj.
Należy zwrócić uwagę, że właściwy przy okazji złotego jubileuszu obowiązek retrospekcji został już w znacznym stopniu wypełniony. Po raz pierwszy geneza pisma i charakterystyka jego zawartości zostały przedstawione w setnym numerze „Prakseologii” z 1986 roku przez prof. Tadeusza Pszczołowskiego - ówczesnego redaktora naczelnego oraz dr Jana Dzidę - członka komitetu redakcyjnego.
Kolejną okazją do refleksji i podsumowań było wydanie w 2010 roku 150-go numeru „Prakseologii”, w którym prezes Towarzystwa Naukowego Prakseologii - dr Ryszard Banajski podjął trud systemowej rekonstrukcji dotychczasowych dokonań pisma i uwarunkowań instytucjonalnych towarzyszących jego funkcjonowaniu, a przewodniczący rady redakcyjnej i były wieloletni redaktor naczelny - prof. Wojciech Gaspar-ski przedstawił stan współczesnej prakseologii w szerokiej międzynarodowej perspektywie.
Z tych ostatnich rozważań wyłania się obraz prakseologii nie tylko jako dyscypliny mającej bogate tradycje, czerpiącej z wielu źródeł filozoficznych, ale także, „jako żywej siły pobudzającej i kształtującej teraźniejszość nauki o działaniu”. Ów obraz znajduje swoją reprezentację w naszym czasopiśmie, które nigdy nie ograniczało się do wąsko czy jednostronnie pojmowanej problematyki prakseologicznej, stanowiąc miejsce dla prezentacji refleksji i debaty nad sprawnością działań z punktu widzenia różnych dyscyplin. Stopniowo owa refleksja zaczęła być poszerzana o wątki etyczne,