4558207018

4558207018



16 S. Jewtuchowicz

Od Łęczycy na południe przez Lubień występuje w podłożu dolina, która w Trojanach łączy się z inną doliną o kierunku SE — NW, ciągnącą się od Ozorkowa przez Trojany, Mniszki do ujścia Zianu.

We wschodniej części terenu, od Orłowa na północ ciągnie się obniżenie zaznaczone poziomicą 55 m, które pokrywa się ze współczesną doliną Ochni, oraz obniżenie podłoża wzdłuż doliny Strugi i Moszczenicy rozciągające się w kierunku SE — NW.

Wzniesienie podłoża w Leśmierzu rozdziela obniżenie, które naśladuje dolina Strugi, na ramię znajdujące się koło Góry Sw. Małgorzaty i ramię południowe pokrywające się z obecną doliną Strugi.

Dno pradoliny zajmuje równoleżnikową rynnę podłoża o kieruku E — W. Wysokość jej w okolicy Łęczycy wynosi 60—77 m n.p.m. Rynna podłoża opada na wschód. Amplituda wysokości wynosi 17. m. Być może, jest to przegięcie o charakterze tektonicznym uwarunkowane powstaniem działu wodnego. Poszczególne wzniesienia podłoża są rozcięte małymi dolinami, które uchodzą do dolin większych. Ze względu na ogólne nachylenie powierzchni podplejstoceńskiej rynna pod pradolina tworzy główne obniżenie w układzie dolin, do którego z północy i z po łudnia uchodzą pozostałe formy dolinne. W miejscu przecięcia się tych form przy ujściu współczesnej Ochni i Moszczenicy oraz u ujścia Bzury i Zianu powstały w rynnie pradoliny erozyjne rozszerzenia.

Porównanie rzeźby podłoża czwartorzędu i powierzchni współczesnej fryc. 5) wykazuje, że na badanym terenie obecne doliny naśladują dawną sieć dolinną. Dla potwierdzenia tego faktu sporządzono mapkę rozmieszczenia osadów tworzących spąg plejstocenu. Na podstawie poszczególnych wierceń naniesiono na mapę glinę, piasek, żwir, mul i ił, kóre leżą bezpośrednio na podłożu. W rezultacie tego otrzymano pokrywę podłoża czwartorzędu składającą się albo z gliny morenowej, albo z osadów rzecznych, albo też z osadów zastoiskowych (ryc. 6). Rozmieszczenie tych osadów wskazuje, że największa część powierzchni podplejstoceńskiej jest pokryta gliną morenową, którą w wielu miejscach rozcinają pasy piasku i żwiru. Pasy tych osadów są śladem rynien, którymi płynęły dawne rzeki. Rynny te najwyraźniej zarysowują się w środkowej części omawianego terenu. Pokrywają się one z dolinami powierzchni podczwartorzędowej wyróżnionymi na rycinie 5. Podobnie jak na mapie podłoża (ryc. 5) tak i na mapie osadów spągu plejstocenu (ryc. 6) pod dnem pradoliny zaznacza się szeroka, prawie równoleżnikowa rynna, która od Orłowa w kierunku zachodnim rozdziela się na dwa ramiona. Północne ramię tej rynny pokrywające się z obecnym dnem pradoliny jest szerokie i, być może, tworzyło główny nurt dawnej rzeki. Południowe ramię ciągnie się od ujścia Moszczenicy w kierunku Ozorkowa i przez Sliwniki łączy się z rynną pod doliną Zianu. Uwzględ-



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
15H chmurnych. Pierwsza z nich biegnie od Krakowa na wschód przez wyżynę Lubelską i Polesie, druga t
170 Iwona Kihlberg różnych miastach Szwecji, od najbardziej na południe wysuniętym w Lund, aż do leż
Goci, Frankowie i Alamani Ok. II w n.e. lud Gotóyy wyruszył z ojczystej Skandynawii na południe, prz
płd# od vi8rly,na mości* przez Bzuiy na 3 id. od <ya2o;rodn i 7 - 8 lar, dalej w gbre, zostały 17
pommkow zagłady i ich stref ochronnych. Na terenie miasta me występuje również problematyka, która w
2012 10 16 23 29 Dominantę kulturowa suntmi wtąfmm l pnylkm wmtom / VN ■>*■, steUlirowane oW. MO
Slajd22 (105) Ramka łrOA Szerokość Impulsu = 3/16 czasu trwania bitu Na dole sygnał transmitowany pr
Opracowanie charakterystyki zlewni bilansowej rzeki Nysy Kłodzkiej Na południowy - zachód od Gór
Rys. 16. Podział ze względu na możliwości wywierania przez nie siły [22] Rys. 17. Podział ze względu
ScannedImage 31 tabu oraz od przepioów odpowlodniego zaohowenia się i postępowania na-zmaozcnyeh prz
skanuj0115 (16) Wiązanie kowalencyjne jest pojedyncze lub wielokrotne zależnie od liczby elektronów
page0034 16 Węże: Pełnozębne (Wężowate). większą, ruchliwością, i pojętnością, od innych; na zdobycz

więcej podobnych podstron