4558207096

Struktura pagórków 51

w warunkach akumulacji martwego lodu strukturę osadów w Daszynie (fot. 8).

Na południe od Sławęcina w obrębie moreny kutnowskiej występuje niewielki pagórek, który jest zbudowany z gliny, mułku, piasku, żwiru i otoczaków. Glina pod osadami fluwioglacjałnymi tworzy cokół. W zachodniej części tego pagórka zaznacza się ślad zsuwu. Obsunięcie nastąpiło w tej części pagórka, w której nie stwierdzono istnienia cokołu gliniastego. Podczas ruchu w dół nastąpiło wygięcie warslw piasku. Oprócz przesuwania się dużej masy osadów w opisywanym pagórku odbywały się również przemieszczenia brył o niewielkich rozmiarach, które zsuwając się nakładały się na siebie w postaci wachlarza. Strefa zaburzeń warstw przykryta jest niesortowanym osadem, przeważnie kamienistym, w którym kamienie są dobrze obtoczone.

Przedstawione przykłady deformacji utworów świadczą o procesie osiadania wskutek wytapiania się lodu. Zanikanie martwego lodu podpierającego osady spowodowało różne rozmiary i formy zaburzeń warstw. Pomimo, że opisany pagórek leży w zewnętrznej strefie czołowej moreny kutnowskiej, której przypisuje się glacitektoniczne pochodzenie, nie ma tu śladów nacisku bocznego, natomiast występuje dużo faktów świadczących o pionowym przemieszczaniu osadów pod wpływem grawitacji.

Następne stanowisko obserwacji struktury utworów znajduje się w Sławęcinie. Jest ono opisane przez M. D. Domosławską-Baraniecką

Ryc. .21. Sławęcin. Orientacja dłuższych osi kamieni w glinie ablacyjnej dolnej

[11]. Na podstawie struktury materiału w Sławęcinie autorka odtwarza kolejność zdarzeń podczas akumulacji czołowej moreny kutnowskiej oraz stwierdza glacitektoniczne pochodzenie zewnętrznej jej strefy.

Od czasu opracowania odsłonięcia w Sławęcinie przez M. D. Domosławską-Baraniecką, od 1954 r., eksploatacja materiału spowodowała