4623032546

Rys.6 Schemat blokowy przebiegu obliczeń

Każdy blok rozwiązywany byl tym samym algorytmem(rys.7). W trakcie kolejnych iteracji zbliżaliśmy się do pożądanych wyników, po czym przechodziliśmy do następnego bloku. Dotyczy! on bardziej złożonego modelu i dawał dokładniejsze wyniki. W konsekwencji uzyskaliśmy optymalną goleń na końcu procesu obliczeniowego.

W obliczeniach wytrzymałościowych goleni występuje pewne sprzężenie. Aby określić naprężenia w pkt. krytycznych musimy znać silę obciążającą belkę. Wyliczamy ją z obliczeń energetycznych na podstawie założonego ugięcia. To ugięcie zależy od przyłożonej siły oraz od struktury wewnętrznej goleni.

Tak postawione zadanie wymaga ułożenia odpowiedniego algorytmu rozwiązania. Użyliśmy w nim metody strzału stosowanej do rozwiązywania równań nieliniowych. Obliczenia prowadziliśmy w następujący sposób:

1.    Zakładaliśmy wymiary przekroju oraz ugięcie.

2.    Z obliczeń energetycznych uzyskiwaliśmy siłę działającą na goleń.

3.    Liczyliśmy ugięcie i naprężenia w strukturze. Jeśli ugięcie było różne od założonego zmienialiśmy je i liczyliśmy od nowa silę.

4.    Po uzyskaniu zbieżności między ugięciem założonym i obliczonym sprawdzaliśmy czy naprężenia nie przekraczają dopuszczalnych. W przypadku przekroczenia naprężeń zmienialiśmy wymiary przekroju i zaczynaliśmy liczyć od nowa.

Obrazuje to schemat z rys.7

Dominik Głowacki e-mail: gł[e-mail]