EDUKACJA ZDROWOTNA (OBSZAR 3)
TEMAT: ROLA AKTYWNOŚCI RUCHOWEJ W ŻYCIU CZŁOWIEKA.
UCZESTNICY: Dziewczęta z klasy IV, ok.12 os;
CZAS ZAJĘĆ: 45 min;
ZADANIA:
- wyjaśnienie, czym jest „ruch" i dlaczego jest tak ważny w życiu człowieka;
- omówienie korzyści płynących z aktywności fizycznej;
- uświadomienie negatywnych skutków siedzącego trybu życia;
- dyskusja: W jaki sposób zachęcić młodzież do aktywności ruchowej w „dobie komputerów"? OCZEKIWANE EFEKTY: uczeń
- wie, co to jest aktywność fizyczna;
- potrafi wymienić pozytywny wpływ aktywności ruchowej na organizm człowieka;
- potrafi dokonać oceny własnej aktywności ruchowej;
- rozumie potrzebę usprawniania swojego ciała do późnej starości.
POMOCE: 2 szarfy, małe karteczki, 2 arkusze szarego papieru, długopisy, 3 kartki papieru A4. PRZEBIEG ZAJĘĆ
Cześć wstępna: 10 min.
1. Czynności organizacyjno-porządkowe tj.: sprawdzenie obecności, gotowości do zajęć.
2. Podanie tematu i celów lekcji oraz wprowadzenie do problematyki.
3. Zabawa ożywiająca: „Zgadnij, jaki to sport" - dzieci biegają po sali, naśladując dyscyplinę sportową, którą wcześniej podał nauczyciel. Dwóch uczniów zgaduje, jaki to sport. (Uczniowie po każdej próbie odgadnięcia są zmieniani);
4. Zabawa „Wymień dyscyplinę sportową" - dzieci siadają w kręgu, nauczyciel stoi po środku koła i po kolei rzuca piłkę do uczniów, mówiąc dowolną literę alfabetu. Dziecko powinno odrzucić piłkę wymieniając dyscyplinę sportową, której nazwa rozpoczyna się na wymienioną przez nauczyciela literę. Dziecko, któremu nie uda się wymienić dyscypliny, czeka kolejkę.
(W przypadku dużej ilości osób, prowadzący tworzy 2 koła i wybiera swoich zastępców).
Cześć właściwa: 30 min.
Praca indywidualna.
1. Zabawa w skojarzenia - każdy uczestnik zajęć otrzymuje karteczkę, na której zapisuje pierwsze skojarzenie z wyrazem „ruch". Karteczkę zatrzymuje przy sobie do końca zajęć.
2. „Co czuję, gdy...". Każdy uczeń losuje paseczek z napisem, - Co czuję, gdy... na przykład:
- dostaję słabą ocenę z wychowania fizycznego?
- szybko się męczę na zajęciach fizycznych?
- dowiaduję się, że koleżanka zajmuje wysokie miejsca w dyscyplinie, którą uprawia?
- gdy widzę otyłą osobę?
- koleżanki nie chcą ćwiczyć na zajęciach, ponieważ nie chcę się zmęczyć?
- na dyskotece koleżanki tańczą ładniej ode mnie?
Każda osoba zastanawia się nad odpowiedzią i kończy myśl mówiąc to, co czuje. W celu zachęcenia uczniów do szczerych odpowiedzi, nauczyciel motywuje ich przed wypowiedzią np.: ku przestrodze dla innych, aby motywować do działania, aby nie czuć się tak jak „outsider".