4806164888

Do obliczania udarności materiału można przyjmować tylko próbki całkowicie złamane, jak również pęknięte, których obie części łączy tylko cienka błonka naskórka prasowniczego.

6.2.6. Obliczanie wartości udarności materiału Udarność próbek bez karbu (a„) oblicza się ze wzoru:

a_n=A/bxt,    (6.1)

w którym A_n oznacza energie uderzenia zużytą na złamanie próbki, b jest szerokością próbki a t jej grubością.

Udarność próbek z karbem (a_k) oblicza się ze wzoru:

a_k=Ai/bxt_k,    (6.2)

w którym A_k oznacza energię zużytą na złamanie próbki z karbem a b i t_k są wymiarami przekroju poprzecznego w miejscu osłabienia karbem.

Udarność względną (KZ) oblicza się ze wzoru:

KZ=(aSa_n)xlOO%    (6.3)

Za wynik oznaczenia udarności a„ i a_k należy przyjąć średnią arytmetyczną wyników co najmniej 10 oznaczeń obliczonych ze wzorów (6.6) i (6.2) oraz, jeżeli jest to wymagane, odchylenie średnie i współczynnik wariancji. Obliczone wartości udarności podaje się z dokładnością do dwóch cyfr znaczących.

7. Cel i zakres ćwiczenia.

Ćwiczenie ma na celu zapoznanie studentów z inżynierskimi podstawami badania i doboru tworzyw sztucznych stosowanych do wyrobu opakowań.

W zakres ćwiczenia wchodzi:

a/ samodzielne wykonanie znormalizowanych prób rozciągania, zginania i udarności kilku

wybranych tworzyw sztucznych,

b/ określenie własności wytrzymałościowych badanych próbek przez wyznaczenie zdefiniowanych w normach wskaźników wytrzymałościowych,

c/ przeprowadzenie krótkiej zbiorczej analizy otrzymanych wyników, mającej na celu porównanie mechanicznego zachowania się różnych tworzyw sztucznych przy danym sposobie obciążania oraz danego tworzywa sztucznego przy różnych sposobach obciążania.

Podczas przeprowadzonych, wymienionych prób wytrzymałościowych, wyznaczone zostaną następujące charakterystyki mechaniczne:

-    granica plastyczności,

-    wydłużenie,

-    moduł sprężystości wzdłużnej,

-    udarność Charpy’ego z karbem, bez karbu i względną,

-    wytrzymałość na zginanie,

-    wytrzymałość na rozciąganie

17