4855312767

łowo omówione w rozdziale drugim, albo też kwestia ta omówiona została wyczerpująco w poprzednim rozdziale.

Oto niektóre sposoby opisu dokumentów w przypisach:

-    gdy dzieło jest monografią lub posiada jednego autora przypis jest prosty: J. Kowalski, Zarządzanie strategiczne, PWN Warszawa 2009, str. 74

-    gdy dzieło jest napisane przez dwóch autorów, podajemy ich w takiej kolejności w jakiej występują na stronie tytułowej

-    gdy dzieło jest napisane przez trzech lub więcej autorów piszemy nazwisko pierwszego dodając „i inni"

-    gdy dzieło jest pod redakcją jednego lub dwóch autorów, to po ich nazwiskach dodajemy w nawiasie (red.)

-    gdy dzieło nie zostało opublikowane, wówczas obok nazwiska autora piszemy: materiał nie publikowany.

Przypisy powinny być stosowane w pracy promocyjnej w sposób jednolity, oznacza to ze przyjęty sposób prezentacji przypisów musi być stosowany we wszystkich częściach pracy. Każdy przypis powołujący określoną pozycje literatury powinien zawierać opis bibliograficzny tej pozycji tzn. imię (lub jego skrót) nazwisko autora, tytuł opracowania, wydawnictwo, miejsce wydania, datę oraz stronę. Jest rzeczą bardzo ważna ażeby przypisy stosowane były przy wszystkich miejscach, w których występują liczby, przeprowadzona jest klasyfikacja, wymienia się podmioty lub zjawiska, prezentuje się liczby itp. (najczęściej przypis ten wystąpi po dwukropku).

Wiarygodność pracy i zawartej w niej wiedzy jest funkcja wiarygodnych i rzetelnych przypisów.

W pracach promocyjnych często stosowane są skróty. Skróty ogólnie przyjęte i nie budzące wątpliwości mogą być stosowane w każdym tekście. Skróty nie przyjęte ogólnie lub mogące budzić wątpliwości oraz skróty specjalne należy eksponować w specjalnym załączniku pt. Wykaz stosowanych skrótów.

Powołując się na literaturę lub inne źródła zagraniczne, prezentowane w obcych językach powinniśmy zaznaczyć ze tłumaczony tekst jest przez autora lub że cytujemy go za innym źródłem literaturowym (np. tłumaczenie własne lub cytowane za... i tu podać źródło).

Często autorzy prac promocyjnych zapominają że bardzo pożądanym przypisem jest przypis „opracowanie własne autora na podstawie..." i tu należy wymienić źródło inspiracji tego opracowania.

W każdym przypadku, gdy „żywcem" przepisujemy tekst obowiązuje cudzysłów.

Wykorzystywanie obcych myśli i źródeł stosowane jest na całym święcie, ale obowiązują dwie żelazne zasady:

1. wyraźnie należy podać źródło w formie przypisu