Systemy zarządzania środowiskowego - rozwój i funkcjonowanie w Polsce
> brak zrozumienia, że system wymaga ciągłej aktualizacji (np. brak mechanizmu aktualizacji rejestru aspektów),
> wymogi normy rozumiane są powierzchownie,
> brak zrozumienia, że audytor certyfikując system posługuje się oprócz normy, także kryteriami akredytacyjnymi14.
Według audytorów BVQI do najczęściej identyfikowanych w trakcie audytów niezgodności, należą:
> niekonsekwentne stosowanie procedury identyfikacj i aspektów środowiskowych,
> celowe pomijanie identyfikacji pewnych aspektów środowiskowych (np. bo ich nadzorowanie byłoby kłopotliwe),
> brak konsekwencji w stosowaniu kryteriów istotności określonych w opracowanej procedurze systemowej,
> polityka środowiskowa nie wynika z identyfikacji aspektów środowiskowych i nie jest charakterystyczna dla przedsiębiorstwa,
> nie działa w praktyce procedura aktualizacji rejestru wymagań prawnych,
> przedsiębiorstwo nie monitoruje swojej zgodności z prawem,
> cele i zadania nie są wybierane systemowo, ponieważ przedsiębiorstwo ustala także cele związane z aspektami nieistotnymi,
> cele nie są wyrażane ilościowo, choć jest to możliwe,
> cele są ustalane na wyrost,
> programy środowiskowe zawierają cele i zadania zrealizowane już w latach poprzednich,
> nadzór operacyjny występuje jako cel,
> mechanizmy przepływu informacji nie działają prawidłowo,
> monitoruje się jedynie emisje a brak pomiaru zużycia czynników energetycznych,
> audyty wewnętrzne obejmują w zasadzie kontrole dokumentacji, a pomijają poważne błędy systemowe i operacyjne,
> przeglądy kierownicze prowadzi się szeroko omawiając problem, zamiast przedstawić osiągnięcia lub braki systemu w formie liczbowej,
> pomijany jest obszar projektowania,
> brak konsekwentnego stosowania procedur w początkowym okresie działania systemu,
> pojęcie „systematyczne podejście do zarządzania środowiskowego” jest przedsiębiorstwom obce.
14 A. Żelechowska, G. Miller. Doświadczenia z certyfikacji systemu zarządzania środowiskowego w przedsiębiorstwie. Problemy Ocen Środowiskowych nr 2-3,1998.
21