- w pozycji wyjściowej do sprawdzenia ciemości model powinien pozostawać w takim położeniu, że przeciwwaga spoczywa na zderzakach a kabina jest nieobciążona,
- w takiej pozycji możliwe jest sprawdzenie warunku odwrotnego - dźwig musi stracić ciemość - należy delikatnie obracać kołem ciernym (uprzednio zwalniając hamulec) w kierunku, który odpowiada ruchowi kabiny w górę. Jeżeli lina nie złapie poślizgu na kole ciernym i uderzy w strop szybu układ należy uznać za dobrany niepoprawnie. Jeżeli lina ślizga się na kole ciernym można przejść do kolejnej próby,
- następnie należy (cały czas bez obciążenia kabiny) wykonać jazdę kabiny w dół, do strefy dolnego przystanku a następnie do góry, gdzie w strefie górnego przystanku uruchamia się hamulec. Jeżeli dźwig nie straci cierności wykonuje się następną próbę,
- do kabiny trzeba włożyć obciążniki o łącznej masie równej udźwigowi nominalnemu. Wykonać jazdę kabiny w dół, gdzie w strefie dolnego przystanku należy uruchomić hamulec. Jeżeli dźwig nie straci cierności wykonuje się następną próbę,
- ustawić kabinę na wysokości dolnego przystanku i ostrożnie dołożyć obciążenie tak, aby osiągnąć łącznie 1,25 udźwigu nominalnego. Jeżeli dźwig nie straci ciemości oznacza to (przy pomyślnie przeprowadzonych poprzednich próbach), że układ jest dobrany poprawnie.
Sprawozdanie
W sprawozdaniu należy zamieścić:
- schemat i opis stanowiska,
- obliczenia teoretyczne ciemości,
- wnioski dotyczące porównania wyników obliczeń i rzeczywistego zachowania dźwigu podczas prób.
5. WYMAGANY ZAKRES WIADOMOŚCI OGÓLNYCH
- znajomość zagadnień tarcia (ogólnie),
- znajomość ogólnej budowy dźwigów elektrycznych (ciernych),
- podstawowe pojęcia dotyczące dźwigów ciernych (współczynnik udźwigu, współczynnik niewyrównoważenia),
- znajomość zależności Eulera - Eytelweina.
9