5097154314

reaktywne zaburzenia przywiązania, zaburzenia wydalania. Podczas zajęć omówione zostaną również czynniki przyczyniające się do adaptacyjnych i nieadaptacyjnych wzorców rozwoju. Materia! teoretyczny ilustrowany będzie prezentacjami klinicznymi

(15)    Treści programowe A. Problematyka wykładu

Ocena rozwoju psychicznego i diagnoza dziecka w okresie niemowlęctwa i wczesnego dzieciństwa, wieoloosiowość procesu diagnozy;

Systemy klasyfikacji zaburzeń psychicznych i rozwojowych w okresie niemowlęctwa i wczesnego dzieciństwa (DSM IV-TR, ICD10, RDC-PA, DC 0-3 R); podobieństwa i różnice

Omówienie kryteriów diagnostycznych poszczególnych zaburzeń psychicznych i rozwojowych:

Zaburzenia komunikowania się

Zaburzenia odżywania i jedzenia (pica, zaburzenie przeżuwania, zaburzenie odżywania w niemowlęctwie i wczesnym dzieciństwie)

Tiki (zespól Tourett'a, chroniczne zaburzenie z tikami ruchowymi lub głosowymi)

Mutyzm wybiórczy, lęk separacyjny, reaktywne zaburzenia przywiązania

Klasyfikacja diagnostyczna zaburzeń psychicznych i rozwojowych w okresie wczesnego dzieciństwa DC 0-3R: prezentacja wybranych zaburzeń oraz przypadków klinicznych (zaburzenia po stresie traumatycznym, zaburzenia regulacji związane z przetwarzaniem bodźców sensorycznych, zaburzenia tworzenia relacji i komunikowania).

(16)    Wykaz literatury

A. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć (zdania egzaminu):

A. l. wykorzystywana podczas zajęć

•    Namysłowa I. (red.) (2007) Psychiatria dzieci i młodzieży. Warszawa: PZWL

•    Klasyfikacja Diagnostyczna zaburzeń psychicznych i rozwojowych w okresie niemowlęctwa i wczesnego dzieciństwa DC 0-3 R.

Wydanie poprawione. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Fundament.

B.    Literatura uzupełniająca

•    Pisula E. (2005) Małe dziecko z autyzmem. Gdańsk: GWP.

•    Radziwiłowicz W. Depresja u dzieci i młodzieży. Analiza systeu rodzinnego - ujęcie kliniczne. Kraków: Wydawnictwo Impuls.

•    Senator D. (2005) Wczesnodziecięca trauma relacyjna. Nowiny Psychologiczne, 1, s. 5-25.

« Zalewska M. (1998) Dziecko w autoportrecie z zamalowaną twarzą. Warszawa: WYd. Santorski i Co. (wybrane rozdziały)._

(17) Efekty kształcenia (obszarowe i kierunkowe)

B2_W0I, B2_W04, B2_W0S,

B2_U01, B2_U02, B2_U03, B2_U07,

B2_K01, B2_K05,

B2_K07

(17 A) Wiedza

Studenci przyswoją informację niezbędne do prowadzenia diagnozy małego dziecka: definiowania poszczególnych zaburzeń, wymieniania poszczególnych objawów, prowadzenia diagnozy różnicowej. Na podstawie analizy listy objawów, historii życia, relacji z ważnymi osobami, doświadczanych stresorów

psychospołecznych będą umieli wyciągnąć odpowiednie wnioski diagnostyczne._

(17 B) Umiejętności

Studenci zdobędą teoretyczne podstawy do przeprowadzenia diagnozy małego dziecka. Materiały zaprezentowane podczas wykładów oraz przyswojone na podstawie samodzielnej lektury wyposażą studentów w umiejętności niezbędne do analizy materiału klinicznego oraz weryfikacji hipotez diagnostycznych. Student będzie w stanie zaplanować postępowanie diagnostyczne oraz poddawać krytyce własne wstępne hipotezy i

założenia._

(17 C) Kompetencje społeczne (postawy)

Student, poznając różnorodne, wieloczynnikowe uwarunkowania prowadzące do powstania zaburzeń życia psychicznego małego dziecka, będzie umiał zachować ostrożność i samokrytycyzm w wyrażaniu sądów dotyczących poszczególnych sytuacji klinicznych. Dyskusje podczas zajęć przygotują studentów do pracy w zespole, polemiki, bronienia, ale też weryfikowania własnych sądów. Studenci uzyskają doświadczenia wspierające ich w rozumieniu i akceptowaniu złożoności problemów klinicznych._

(18) Kontakt

[e-mail]

(1) Nazwa przedmiotu Genetyczne uwarunkowania zaburzeń psychicznych	(2) Kod ECTS
(3) Nazwa jednostki prowadzącej kierunek
Wydział Nauk Społecznych / Instytut Psychologii
(4) Studia
Kierunek | Poziom	1	Moduł specjalnościowy