518321728

z infrastrukturą operatora telekomunikacyjnego. Pakiety są przesyłane niezależnie od rodzaju połączenia przy wykorzystaniu istniejącej komercyjnej sieci komutowania pakietów PSN. Pierwszym standardem sieci pakietowej był X.25, który obecnie został wyparty przez Frame Relay, który obsługuje przesyłanie pakietów przez stałe kanały wirtualne PVC (Permanent Virtual Circuit) pomiędzy końcowymi routerami sieci odpowiadające liniom dzierżawionym w technologii komutacji kanałów. Punkty końcowe kanałów PVC są określane przez identyfikatory DLCI (Data Link Connection Identifiers) i mają przypisany wskaźnik szybkości przesyłania informacji (CIR) przez sieć Frame Relay. Pary DLCI mają również przypisaną minimalną dostępną szerokość pasma, z możliwością czasowego przekroczenia tej granicy po spełnieniu określonych warunków. W sieciach rozległych Frame Relay zapewnione jest stałe połączenie punktu roboczego z najbliższą centralą świadcząca daną usługę. Sieć FR zbudowana jest z przełączników, które są niewidoczne do użytkownika i do których dołączone są linie dzierżawione łączące punkty robocze. Podstawową zaletą protokołu Frame Relay są niskie koszty połączenia sieciowego lokacji rozproszonych geograficznie poprzez zminimalizowanie długości własnych połączeń, niezbędnych do uzyskania dostępu.

Komutacja komórek jest technologią zbliżoną do komutacji pakietów. Pakiet jest strukturą zmiennej długości a komórka strukturą stałej długości. Przykładem technologii komutowania komórek jest tryb transferu asynchronicznego ATM. Umożliwia ona przesyłanie pojedynczych komórek bez zestawienia wymaganego zestawienia stałego obwodu wirtualnego lub rezerwowania szerokości pasma.

Sprzęt komunikacyjny

Sprzęt komunikacyjny wykorzystywany w sieciach rozległych dzielimy na trzy kategorie:

-    sprzęt dostarczany przez klienta CPE (Customer - Provided Eąuipment)

-    urządzenia pośredniczące (premises edge vehicles),

-    urządzenia przesyłania danych DCE (Data Communication Eąuipment).

CPE odnosi się do fizycznych mechanizmów komunikacyjnych łączących sprzęt: routery, sieci LAN, komutatory i inne urządzenia z siecią telekomunikacyjną. Sprzęt ten pracuje w warstwie fizycznej modelu referencyjnego OSI, koduje sygnały i przesyła je do urządzeń transmisyjnych. Jest on instalowany w pomieszczeniach użytkownika na granicy połączenia instalacji użytkownika z infrastrukturą operatora telekomunikacyjnego. Typowa sieć WAN zbudowana jest na bazie linii dzierżawionych, których typowym sprzętem komunikacyjnym jest jednostka obsługi kanału, jednostka obsługi danych CSU/DSU. Sprzęt ten posiada oprócz funkcji wysyłania i odbierania sygnałów, dodatkowe możliwości takie jak: regulacja łączy, wysyłanie odpowiedzi na sygnały diagnostyczne wysyłane z centrali.

W komutacji pakietów sprzętem komunikacyjnym są urządzenia PAD (Packet Assembler/Disassembler). W sieciach Frame Relay są to CSU/DSU, ponieważ w każdej lokalizacji jest wymagany router.

Urządzenia pośredniczące służą do łączenia sieci lokalnej klienta z urządzeniami CPE i pracują w warstwach 2 i 3 modelu OSI. Odpowiadają za przesyłanie i odbieranie pakietów, bazując na adresach międzysieciowych. Typowym przykładem tych rządzeń są routery, pełniące funkcje granicy między sieciami LAN i WAN. Podstawowym ich zadaniem jest komunikacja z innymi routerami o znanych adresach międzysieciowych. Adresy te znajdują się w tablicach routingu, tworząc powiązania adresu z fizycznym interfejsem routera.

Urządzenia DCE są urządzeniami operatora telekomunikacyjnego i są one niewidoczne dla użytkowników i administratorów sieci komputerowych.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego"

8