Edukacja menedżerska - kreatywny aspekt kształcenia przywódcy
i je wdrażać. Myślenie twórcze jest więc istotną cechą wszystkich aspektów podejmowania decyzji w biznesie. Kluczowego znaczenia nabiera przy poszukiwaniu problemów, ich diagnozowaniu i odnajdywaniu twórczych alternatyw.
Edukacja menedżerska a kształcenie kreatywnego przywódcy
W edukacji dokonuje się proces ewolucji, który obecnie wymaga przyspieszenia. Istotą nowego podejścia do edukacji jest zdecydowane odejście od tradycyjnego rozumienia eksponującego nauczanie, ku ujęciu kładącemu nacisk na uczenie się (Tablica 1). Wymaga to jednak od kadry nauczającej odwagi, by porzucić podające metody przekazywania wiedzy w stronę metod poszukujących, umożliwiających sprzężenie zwrotne.
Edukacja menedżerska staje obecnie przed koniecznością upra-ktycznienia, a więc przyjęcia odpowiedniej proporcji nauczania umiejętności praktycznych oraz niezbędnej wiedzy, bez której zrozumienie istoty zjawisk nie daje możliwości elastycznego stosowania umiejętności w różnych sytuacjach. Praktyka wykazała, iż proporcja ta nie jest zachowana, niestety na niekorzyść praktyki, co wykazał L.W. Porter i L.E. McKibbin w swoim raporcie16: należy podkreślić, że przedsiębiorstwa bardzo nisko oceniają szkoły biznesu w kategoriach nauczania (lub braku nauczania) umiejętności przywództwa i umiejętności interpersonalnych.
Tymczasem umiejętności, które można rozwinąć w trakcie treningów poprzez kształtowanie nowych postaw i zachowań, mogą być transformowane do miejsca pracy i do nowych sytuacji. Do głównych umiejętności, wbrew powszechnej opinii o niemożności ich stymulacji poprzez ukierunkowany trening, należą umiejętności twórczego rozwiązywania problemów17 oraz przywódcze. W przypadku drugim, istotnym ograniczeniem treningu jest lekceważenie przywództwa, gdyż większość treningów ma tak naprawdę charakter funkcjonalny, techniczny, bardziej uczy jak kierować niż jak przewodzić. Pomocne w stymulowaniu zarówno twórczości, jak i przywództwa są metody heurystyczne oraz metody poszukujące (aktywizujące), w tym: trening, studia przypadków (kejsy), inscenizacja - odgrywanie ról, dyskusja, ćwiczenie umiejętności, burza mózgu, czy grupy problemowe. Stosowane na szerszą skalę mogą przynieść w efekcie wzrost samodzielności i oryginalności myślenia studentów. Jest to korzyść niewymierna, często widoczna dopiero w pracy zawodowej
16 A. Rakowska. A. Sitko-Lutek, Doskonalenie kompetencji menedżerskich, PWN, Warszawa 2000, s. 20.
17 W egalitarnym ujęciu twórczości, jest ona cechą powszechnie występującą, ale niejednakowo rozwiniętą, którą można doskonalić poprzez metody i techniki heurystyczne (różne zabiegi inwentyczne) oraz trening twórczości, więcej na ten temat w: E. Nęcka, Psychologia twórczości, GWP, Gdańsk 2001.
20