5555240875

•    Traktaty założycielskie wraz z protokołami i załącznikami,

•    Traktaty o przystąpieniu nowych członków (traktaty akcesyjne),

•    Niektóre uchwały Rady (zmieniające liczbę członków Komisji Europejskiej, liczbę sędziów w Trybunale Sprawiedliwości czy uchwała o ustanowieniu Sądu Pierwszej Instancji).

Do prawa pierwotnego zalicza się też ogólne zasady prawa UE.

Prawo wtórne

Prawo wtórne (prawo pochodne) to prawo tworzone przez organy Unii Europejskiej, działające w ramach swoich kompetencji i na podstawie upoważnienia przyznanego w traktach założycielskich.

Prawo wtórne przyjmowane jest w tzw. „I filarze” UE, obejmującym - mówiąc najogólniej - integrację gospodarczą^{1 2}, a także w filarze II (Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa) i III (Współpraca sądowa i policji w sprawach karnych). Przepisy przyjmowane w filarze I nazywane są prawem wspólnotowym (całość przepisów, przyjmowanych we wszystkich trzech filarach nazywa się czasem prawem unijnym lub -bardziej potocznie - europejskim). Regulacje z zakresu ochrony środowiska przyjmowane są w ramach I filara, a więc należą do prawa wspólnotowego. W dalszej części opracowania omawiane więc będzie prawo wspólnotowe.

Do prawa wtórnego można zaliczyć też umowy międzynarodowe zawierane przez Wspólnotę i jej państwa członkowskie (choć czasem są one też traktowane jako odrębny rodzaj źródeł prawa). W każdym razie muszą być one zgodne z prawem pierwotnym.

Podstawowe akty składające się na wspólnotowe prawo wtórne tworzone przez organy UE to:

•    akty wiążące:

rozporządzenia,

dyrektywy,

decyzje;

Ministerstwo Spraw Zagranicznych, 2010

1

Za: W. Czapliński (w:) Prawo Unii Europejskiej. Zagadnienia systemowe..., op. cit., rozdz. 3 - str. 75

2