8 Współczynniki dwumianowe 20
Twierdzenie 8.1. Dla dowolnych 0 < k < n
Dowód. Ustalmy pewien n-elementowy zbiór X, i wybierajmy po kolei k różnych jego elementów, tzn. utwórzmy iniekcję Zk —* X. Wiemy, że takich iniekcji jest
Tli
n(n - 1).....(n — k + 1) = -L7TT.
(n — k)\
W wyniku takiego wyboru, dostajemy wszakże pewien uporządkowany ciąg k elementów zbioru X. Wiele takich ciągów wyznacza ten sam fc-elementowy podzbiór zbioru X. Ciągi takie różnią się jedynie kolejnością elementów, a zatem jest ich tyle ile permutacji zbioru /c-elemetowego, czyli A;!. Zatem jest dokładnie
n(n — 1) ■... • (n — k + 1) _ n!
k\ (n — k)\k\
podzbiorów fc-elementowych zbioru n-elementowego. □
To samo twierdzenie można dowieść indukcyjnie.
Twierdzenie 8.2. Dla n, k 6 N zachodzi:
(U)
(iii)
0, dla k > n,
n, dla n > 0,
dla n > k > 0.
Dowód, (i) Natychmiastowa konsekwencją faktu, że dowolny zbiór n-elementowy X ma tylko jeden 0-elementowy podzbiór, a mianowicie podzbiór pusty 0 i tylko jeden podzbiór n-elementowy, to znaczy cały zbiór X.
(ii) Zbiór n-elementowy nie może mieć podzbiorów o k > n elementach.
(iii) Podzbiorów jednoelementowych jest dokładnie tyle ile elementów w zbiorze.
(iv) Załóżmy, że n > /c > 0. Wówczas fc-elementowych podzbiorów A w n-elementowym zbiorze X jest tyle samo co ich (n — A;)-elementowych dopełnień X\A. Innymi słowy funkcja
n(X)3A->X\A€Vn-k(X)
□
jest bijekcją, a więc \Pt(X)\ = \Vn-k(X)\,