5755073330

które kwasy tłuszczowe sprzyjają infekcji, a które jej przeciwdziałają. Informacja ta jest niezbędna dla opracowania skutecznych metod zwalczania owadów szkodliwych za pomocą grzybów entomopatogennych (wykonawcy: M. I. Boguś, E. Włóka, M. Ligęza we współpracy z dr Markiem Gołębiowskim z Uniwersytetu Gdańskiego).

10.    Cytochemiczna analiza zymogenu w gruczołach penetracyjnych Diplostomum pseudospathaceum (temat nowy)

Kierownik: prof. dr hab. Tadeusz Moczoń

Celem badań było wykrycie i identyfikacja komponent cukrowcowych w gruczołach penetracyjnych cerkarii Diplostomum pseudospathaceum, zawierających proteinazę cysteinową. Cząsteczki proteinazy penetracyjnej, nieaktywnej in situ, są obficie glikozylowane. Liczne łańcuchy oligosacharydowe związane są z molekułami białkowymi wiązaniami N-glikozydowymi. Komponenta oligosacharydowa jest typu kompleksowego lub hybrydowego. Zawiera liczne sekwencje GalNAca(l,4)Gala, GalNAcp(l,4)Gaip, GalNAcct(l,3)Gaip, GalNAca(l,3)GalNAcP, oraz Galp( 1,3)GalNAc, nieliczne reszty fukozylowe i niewielką ilość terminalnego sjalanu. Prócz oligosacharydów związanych z białkami N-glikozydowo, występują także glikany związane wiązaniami O-glikozydowymi. Rezultaty tych badań dowodzą, że proteinaza cysteinową gruczołów penetracyjnych cerkarii jest glikoproteiną o dużej zawartości komponenty cukrowcowej, która przydaje jej konsystencji lepkiego śluzu. Jest prawdopodobne, że ów „śluzowy” składnik utrzymuje enzym w stanie nieaktywnym in situ, zabezpieczając komórki gruczołowe i całe cerkarie przed autolizą. Wg obserwacji in vivo spełnia ona także funkcję przylepca, dzięki któremu larwa przywiera do skóry żywiciela (wykonawca: T. Moczoń).

11.    Badania nad wykorzystaniem metod molekularnych do wykrywania inwazji pasożytów (kontynuacja)

Kierownik: prof. dr hab. Halina Wędrychowicz

Celem badań było ustalenie przydatności rekombinowanej katepsyny (CB3) motylicy wątrobowej do wczesnego diagnozowania inwazji tej przywry u owiec metodą Western Biot. Owce (13 sztuk) zarażono dawką 250 metacerkarii, natomiast 3 osobniki będące kontrolą negatywną nie były zarażane. Krew pobierano co 2 tygodnie, a w 12 tygodniu zwierzęta poddano ubojowi w celu