Założenia i cele: Wykład ukazuje wieloznaczność terminu nauka, jego rozumienie w określonych okresach historycznych. Uczestnicy konwersatorium pogłębiają wiedzę najważniejszych koncepcji nauki, w szczególności wyznaczone nazwiskami Arystotelesa, Galileusza/Newtona, Comte'a i Poppera/Einsteina. Umieją uzasadnić diachroniczną wieloznaczność terminu nauka.
Bibliografia podstawowa: S. Kamiński, Pojęcie nauki i klasyfikacja nauk. Lublin: TN KUL 1981; S. Kamiński, Nauka i metoda. Pojęcie nauki i klasyfikacja nauk, Lublin: TN KUL 1992; Z. Hajduk, Metodologia nauk przyrodniczych, Lublin: RW KUL 2002.
Bibliografia uzupełniająca: T. F. Glick, S. J. Livesey, F. Wallis, Medieval Science, Technology, and Medicine. An Encyclopedia, New York, London: Routledge 2005.
Wymagania wstępne: ogólna wiedza historyczna
Metody dydaktyczne: metoda konwersatoryjna, dyskusja, analiza tekstów źródłowych, burza mózgów Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę na podstawie sprawdzianów wiedzy i aktywnego uczestnictwa w zajęciach
Konwersatorium: Dziennikarstwo naukowe i komunikacja interpersonalna w nauce
Treść zajęć: Dziennikarstwo wraz z komunikacją interpersonalną w kontekście nauki stanowią istotne aspekty otwarcia instytucji naukowych na otoczenie społeczne i środowisko naukowe. Współpraca z mediami prowadzona jest zasadniczo w oparciu o prasę specjalistyczną, radio, telewizję czy internet, a opiera się głownie na informowaniu o osiągnięciach naukowych i bieżących wydarzeniach naukowych, a także popularyzacji nauki. Tym samym ważnym jest poznanie teoretycznych podstaw oraz praktyki działania poszczególnych typów mediów, zasad tworzenia przekazów i programów oraz specyfiki warsztatu dziennikarza. Ponadto przedstawione zostaną różne formy komunikacji, a także zagadnienia pozwalające poznać i zrozumieć mechanizmy kierujące ludzkimi zachowaniami. Przedstawione zostaną zasady procesu komunikowania się.
Założenia i cele: Konwersatorium ukazuje studentom rolę mediów i komunikacji interpersonalnej w przekazywaniu rezultatów badań i nawiązywaniu kontaktów naukowo-biznesowych. Studenci poznają zachowania, które warunkują dobrą ludzką komunikację, jak i zachowań, które zaburzają relacje międzyludzkie; pozna zasady przygotowywania materiałów dziennikarskich dla różnego typu mediów; będą dysponować wiedzą i umiejętnościami pozwalającymi kształtować kontakty publicznie podmiotów B+R z otoczeniem (PR) oraz procesy integracji uczelni z otoczeniem społeczno-gospodarczym.
Bibliografia podstawowa: L. Olszański, Dziennikarstwo internetowe. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne 2006; M. Hetmański, Internet jako środek tworzenia i komunikowania wiedzy, w: Internet. Fenomen społeczeństwa informacyjnego, red. T. Zasępa, Częstochowa 2001; R. B. Adler i in.. Relacje interpersonalne: proces porozumiewania się, tłum. G. Skoczylas, Poznań: Rebis 2007; E. Griffin, Podstawy komunikacji społecznej, Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne 2003; P. Thomson, Sposoby Komunikacji interpersonalnej, Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka 1998; S. M. Cutlip et al, Effective public relations, Upper Saddle River, NJ: Prentice Hall International 2000; A. Drzycimski, Sztuka kształtowania wizerunku. Warszawa 1996; A. Davis, Public relations. Warszawa: PWE 2007; C. Hunkiewicz, A. Jabłoński, Umiejętności zarządzania i zdolności wykorzystania PR w instytucjach B+R, w: Zarządzanie wiedzą i społeczna odpowiedzialność w sektorze B+R, red. A. Jabłoński, t. 3, Lublin 2009, s. 55-62.
Bibliografia uzupełniająca: zostanie podana na zajęciach w zależności od profilu zajęć Wymagania wstępne: brak
Metody dydaktyczne: metoda konwersatoryjna, zajęcia praktyczne, metody warsztatowe Forma zaliczenia: aktywność na zajęciach, umiejętność wykorzystania zdobytej wiedzy
Konwersatorium: Zarządzanie zasobami ludzkimi
Treść zajęć: Zajęcia z zarządzania zasobami ludzkimi w sposób komplementarny - obok czynników ekonomicznych czy społecznych wzięty jest pod uwagę czynnik ludzki - ukazują postrzeganie przedsiębiorstw czy instytucji. Realizacja funkcji personalnej w firmie. Stąd podjęte zostaną poniższe zagadnienia: 1. Zarządzanie personelem w ujęciu historycznym: NOP, nurt stosunków międzyludzkich i zasobów ludzkich. 2. Modele polityki personalnej: Sita i Kapitału ludzkiego oraz 771. i Zarządzanie personelem. 3. Przewodzenie a zarządzanie - style przywództwa i kierowania. Decyzje kierownicze. 4. Sposoby inwestowania w człowieka. 5. Pojęcia: kapitał ludzki, intelektualny, organizacja ucząca się. 6. Modele motywacyjne i zasady skutecznego motywowania ludzi. 7. Źródła i metody rekrutacji pracowników, m. in. procedura selekcji i oceny - AC, coaching i mentoring, myślenie twórcze -indywidualna i grupowa burza mózgów.
Założenia i cele: Zajęcia służą ukazaniu postaw i zachowań, dla których sposób kierowania ludźmi w przedsiębiorstwie czy instytucji ma zasadniczy wpływ na jego efektywność. Uczestnicy zajęć zdobywają wiedzę na temat głównych sposobów kierowania ludźmi, rozumieją zasadnicze elementy polityki personalnej, a zwłaszcza związanej z motywowaniem i szkoleniem pracowników. Studenci potrafią oceniać style i techniki zarządzania personelem w konkretnej sytuacji; potrafią dobierać właściwe do danej sytuacji metody kierowania ludźmi. W uczestnikach zajęć kształtowana jest postawa rozumiejąca status pracowników w instytucji oraz otwarta na ich problemy. Studenci potrafią
13