Oznaczenia: ij>is jako ls, tp2s jako 2s Funkcja falowa dla singletu
(72)
(73)
(74)
(75)
(76)
'« = §[1®(1) ' 2.(2) + 2s(l) ■ ls(2)][or(l) • 0(2) - 0(1) ■ a(2)J
= i[ls(l)a(l)2s(2)/3(2) + 2s(l)a(l)ls(2)/3(2) -ls(l)/3(l)2s(2)a(2) - 2s(l)/?(l)ls(2)a(2)]
_ 1,1 ls(l)ct(l) ls(2)a(2) I _
“ 2(| 2s(l)/3(l) 2s(2)0(2) J
\)==l(Wi~W2)
| 2s(l)a(l) 2s(2)a(2)
Jedna z funkcji falowych dla trypletu (Ms=0, wartość rzutu wypadkowego spinu na wyróżniony kierunek wynosi 0)
= i[lS(l) ■ 2s(2) - 2«(1) • 1s(2)][q(1) -0(2) + 0(1) ■ c(2)} (77)
(78)
(79)
(80)
(81)
‘I- = i[ls(l)a(l)2a(2)/3(2) - 2s(l)a(l)ls(2)/3(2) +ls(l)/3(l)2s(2)a(2) - 2s(l)/?(l)ls(2)a(2)]
2'| 2s(l)/3(l) 2s(2)0(2) |
|)=,i(Wi + W2)
I ls(l)/3(l) ls(2)0(2) | 2s(l)a(l) 2s(2)a(2)
Zatem, te same konfiguracje (wyznaczniki) pojawiają sią dla różnych stanów wzbudzonych (tu zarówno dla stanu singletowego jak dla trypletowego atomu helu).
Funkcja falowa w postaci jednego wyznacznika nie nadaje się do opisu stanu układu otwartopowłokowego, dla którego występuje pojedyncze obsadzenie więcej niż jednego orbitalu, a spin całkowity jest niższy niż najwyższy możliwy dla danej konfiguracji.
Metoda UHF (Unrestricted Hartree-Fock; jeden wyznacznik - różne orbitale dla różnych spinów) może prowadzić do niefizycznych stanów, które nie mają określonej wartości całkowitego spinu.
14