uporządkować zapisy w sprawie uprawnień eksploatacyjnych, które są obecnie również bardzo ważne.
3. Rozszerzenie możliwości zdobywania uprawnień nie może odbywać się kosztem zaniżenia jakości rozumianej jako reprezentowanie przez posiadających uprawnienia do projektowania i kierowania robotami wysokich umiejętności, wiedzy i doświadczenia. Za tę jakość odpowiada instytucja z mocy prawa upoważniona do prowadzenia postępowania kwalifikacyjnego i nadawania uprawnień. Osobnym zagadnieniem jest prawidłowe przygotowanie kadr pod kątem solidnego wykształcenia przez szkoły i uczelnie. Należy dążyć do uzyskania zgodności kształcenia przez placówki naukowe specjalistów w obszarze budownictwa transportowego z zakresami uprawnień budowlanych w budownictwie kolejowym,
4. Specyfika budowli i urządzeń stosowanych przy zapewnieniu bezpieczeństwa i sterowaniu ruchem kolejowym wymaga wyodrębnienia tej specjalności spośród ogólnego zakresu specjalności instalacji i urządzeń elektrycznych i energetycznych. Nie należy łączyć uprawnień kolejowych z ogólnymi tak jak to zrobiono z sieciami trakcyjnymi w roku 2006 łącząc je z uprawnieniami ogólnymi elektrycznymi oraz gdy połączono linie, węzły i stacje z urządzeniami sterowania ruchu kolejowego przy jednym wykształceniu w roku 2005 r.
Autorzy rozporządzenia MTiB w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie kolejowym likwidujące zakresy kolejowe sieci trakcyjne oraz urządzenia sterowania ruchu kolejowego najprawdopodobniej zasugerowali się dużą ilością specjalizacji w uprawnieniach kolejowych co wiązałoby się ze skomplikowanym procesem kwalifikacyjnym prowadzonym przez Polską Izbę Inżynierów Budownictwa. Jednak jak wskazuje praktyka nie jest to żaden problem, ponieważ KKK oraz OKK PUB nigdy nie miała z tym trudności. W PIIB są specjaliści w tych branżach jako zwykli członkowie oraz z dużym doświadczeniem egzaminatorzy. Najważniejsze są odpowiednie i jasne zapisy stanowiące podstawę do prostej i merytorycznej kwalifikacji.
5. Praktyka wymagana dla uzyskania uprawnień w specjalności musi być faktycznie odbywana na budowie. Rozwiązania zastępcze polegające na zaliczaniu do praktyki czynności administracyjnych prowadzonych u zleceniodawcy (inwestora) lub polegających wyłącznie na nadzorowaniu prac utrzymaniowych nie wydają się mieć dostatecznego uzasadnienia. Należy zastanowić się w jaki sposób naprawić powstałe i uniknąć nowych błędów związanych z okresem przejściowym wynikającym ze zmiany przepisów w roku 2006 oraz ewentualnymi zmianami obowiązującego porządku prawnego. Na przykład jest wiele osób, które odbyły bądź są w trakcie odbywania odpowiedniej praktyki budowlanej. Część z nich nie mogą uzyskać uprawnień, ponieważ zostały zlikwidowane bądź przeniesione do innych specjalności wymagających dodatkowych uzupełnień. Fakt ten ustawodawca w uzasadnieniu do projektu zmiany rozporządzenia MTiB nazywa „barierami formalnymi w obowiązujących przepisach".
18