Sterowanie z wykorzystaniem regulatora PID w przypadku przybliżenia modelem liniowym obiektu nieliniowego nie pozwala osiągnąć regulacji optymalnej w szerokim zakresie zmienności. Według (Tatjewski, 2002) rozwiązaniem tego problemu może być zastosowanie logiki i zbiorów rozmytych.
Metoda ta polega na opisie przynależności elementu do zbioru rozmytego za pomocą funkcji przynależności.
Funkcja przynależności przyjmuje wartości z przedziału < 0; 1 >. Zatem jeden element
może należeć do dwóch zbiorów jednocześnie z określonym stopniem przynależności. Operowanie na zbiorach rozmytych umożliwia stosowanie zmiennej lingwistycznej. Przykładowo zmienna temperatura może przyjmować dwie wartości ze zbioru {'niska'-, 'wysoka'}. Wartości zmiennej opisują dwa zbiory rozmyte z wykorzystaniem
dwóch funkcji przynależności.
Zmienne rozmyte pozwalają opisać procesy w sposób bardziej zrozumiały. Na podstawie opisu za pomocą logiki rozmytej można zbudować zbiór reguł. Regułę można zapisać w następujący sposób:
Jeśli < poprzednik > To < następnik >
Przykładem zastosowania powyższej reguły jest: „Jeśli temperatura jest niska To zwiększ ogrzewanie dużo”. Zbiór tak utworzonych reguł tworzy bazę wiedzy o obiekcie.
10