Mimo ciągłego rozwoju nowych metod sterowania regulator PID jest wciąż stosowany w wielu gałęziach przemysłu. Głównym czynnikiem decydującym o jakości otrzymanej regulacji jest wybór parametrów regulatora PID. Stąd też wynika liczba publikacji dotyczących różnych metod doboru parametrów regulatora. Rozważane są także możliwości rozszerzenia funkcjonalności regulatora w celu osiągnięcia niezawodności działania.
Regulator to układ o transmitancji Gc (s), który w systemie automatycznej regulacji powinien wytworzyć odpowiedni sygnał u(t) sterujący obiektem. W przypadku regulatora
PID sygnał sterujący jest sumą trzech operacji matematycznych, których argumentem jest wartość uchybu czyli różnica między wartością zadaną i aktualną wartością zmiennej regulowanej.
Sygnał sterujący w(£) jest proporcjonalny do aktualnej wartości uchybu. Zatem działanie członu proporcjonalnego można opisać za pomocą wzoru (1).
(1)
u(t) = KP* e(t) — Kf * [r(t) - y(t)]
Parametr Kp jest wzmocnieniem proporcjonalnym. Działanie regulatora składającego się z
członu proporcjonalnego polega na tym, że im większa jest wartość uchybu tym większa jest wartość sygnału sterującego. Przewaga tego regulatora w porównaniu ze sterowaniem dwupołożeniowym wynika z faktu, iż dla małych wartości uchybu amplituda sygnału sterującego jest także mniejsza. Wadą regulatora składającego się z członu proporcjonalnego jest brak reakcji na istnienie uchybu w stanie ustalonym.
Rozwiązaniem pozwalającym wyeliminować powyższą wadę jest wprowadzenie członu całkującego, który opisuje wzór (2).
13