IMGg55

I. TEORETYCZNE PODSTAWY WSPIERANIA ROZWOJU DZIECI W PROCESIE WCZESNEJ EDUKACJI 17

Jest to najczęściej spotykana sytuacja edukacyjna. Nauczyciel w trakcie studiów lub doskonalenia zawodowego, opanował typowe schematy działań praktyczno-pedagogicznych i posługuje się nimi w procesie kształcenia. Staje się ich „niewolnikiem”, pomimo że nieobce są mu w ogólnych zarysach wzorce niekonwencjonalne. Czyni to pod presją tradycji.

Stan ten jest powoli eliminowany i zastępowany sytuacją przedstawioną na rys. 2.

Sytuacja przedstawiona na rysunku 2 jest wymuszana przez postulaty pedagogiki o orientacji humanistycznej. Tutaj nauczyciel w procesie edukacyjnym wspiera rozwój ucznia, a interakcje społeczne noszą wszelkie znamiona między-podmiotowych. Coraz częściej z takimi mamy do czynienia w zintegrowanej edukacji wczesnoszkolnej.

Holony wspierania rozwoju ucznia

Holonem określa się byt, który jest całością a jednocześnie częścią innej całości. Takie cechy posiada edukacyjne wspieranie rozwoju ucznia. Jest ono całością, ale zawsze stanowi część innej całości, np. wychowania, kształcenia czy opieki.

Wspieranie posiada potencjalne i realne możliwości realizacyjne w głównych kategoriach i ogniwach szkolnego procesu edukacyjnego. Jednak nie jest ono dodatkowym ogniwem tego procesu. Rozważny rzecz na dwóch przykładach.

Przykład pierwszy dotyczy celów lekcji lub innego zajęcia edukacyjnego. Cele lekcji są prorozwojowe, jeśli spełnione zostaną warunki sine qua non. To znaczy, że nie są przeznaczone wyłącznie dla nauczyciela. Nie określają celów dalekosiężnych. Odnoszą się do realizowanej lekcji (zajęcia dydaktycznego), są konkretne.