1. TEORETYCZNE PODSTAWY WSPIERANIA ROZWOJU DZIECI W PROCESIE WCZESNEJ EDUKACJI 35
spektów, planów pracy, środków dydaktycznych). Wspieranie się nauczycieli w procesie kształcenia w wyższych klasach szkół podstawowych oraz szkół ponadpodstawowych i maturalnych występuje również wówczas, gdy ustalana jest tematyczna korelacja międzyprzedmiotowa, np. w obrębie przedmiotów humanistycznych, przedmiotów przyrodniczych, przedmiotów artystycznych. Realizację określonego tematu ułatwia to, że elementy treściowe z nimi związane były realizowane w innych kontekstach treściowych, na innych przedmiotach szkolnych.
Wspieranie w relacjach nauczycielskich występuje także w formie oddziaływań emocjonalnych, wzmacniających, podtrzymujących szczególnie w sytuacji niepowodzeń dydaktycznych. Zwykle młodzi nauczyciele nie uzyskują poczucia pełnej satysfakcji w pracy dydaktycznej i wychowawczej, nierzadko mają trudności w komunikowaniu się z uczniami, z utrzymywaniem dyscypliny, z motywowaniem uczniów do nauki, wówczas wsparcie emocjonalne ze strony innych nauczycieli, bardziej doświadczonych lub ze strony pedagoga szkolnego, psychologa szkolnego, dyrektora szkoły może okazywać się nieodzowne. Proces kształcenia, jego efekty zależą nie tylko od nauczycieli i uczniów, istotne tu są również, przede wszystkim na szczeblu edukacji wczesnoszkolnej, uwarunkowania związane z zachowaniami i postawami rodziców uczniów, niezbędne staje się wspieranie wzajemne nauczycieli i rodziców i uczniów, zatem występują poniższe relacje pożyteczne w procesie efektywnego kształcenia.
E. Nauczyciel - rodzice. Wspieranie rodziców przez nauczycieli, w sytuacji gdy rodzice żywo zainteresowani są postępami w nauce swoich dzieci, wynika z dobrego rozpoznania przez nauczycieli bieżących osiągnięć, możliwości, niepowodzeń, uzdolnień poszczególnych uczniów. Znaczna część efektów procesu kształcenia zależy od wyników nauki własnej uczniów realizowanej w domu rodzinnym. Kontakty przyjazne nauczycieli z rodzicami skupione na postępach w nauce uczniów mogą stworzyć pole do wspierania rodziców propozycjami metodycznymi, zachętami, pochwałami, postawą akceptacji i partnerstwa w sytuacjach, gdy:
♦ uczniowie mają trudności w nauce,
♦ uczniowie wykazują ponadprzeciętne uzdolnienia, zainteresowanie i pasje poznawcze,
♦ uczniowie mają mikrodeficyty rozwojowe w zakresie wzroku, słuchu, motoryki,
♦ uczniowie mają trudności w kontaktach interpersonalnych, są izolowani, odrzucani.
Efektem wspierania jest koordynacja działań nauczycieli i rodziców w pożądanym celu.