614372647

powierzchni kraju, traktowanych jako programy o zasięgu ogólnokrajowym oraz upoważnienia dla organu koncesyjnego do używania takiego pojęcia w postępowaniu koncesyjnym. Wyodrębnienie programów radiofonicznych o zasięgu ogólnokrajowym - z uwagi na szczególne uwarunkowania techniczne - wymagało precyzyjnego zdefiniowania pojęć oraz ustawowego określenia odrębnych procedur, w tym dotyczących rozszerzania koncesji nadawcom ogólnokrajowym, konstruowania sieci stacji nadawczych i zasad finansowania niezbędnych opracowań w tym zakresie, o co nie zadbano przed rozpoczęciem procesu koncesyjnego (opis str. 27-28);

•    w postępowaniu koncesyjnym na rozpowszechnianie programów o zasięgu ogólnokrajowym naruszony został przepis § 10 rozporządzenia KRRiTV z dnia 2 czerwca 1993 r., w którym ustalono 6-miesięczny termin na rozpatrzenie wniosku o udzielenie koncesji, liczony od dnia wszczęcia postępowania, gdyż koncesje na rozpowszechnianie programów o zasięgu ogólnokrajowym zostały udzielone w terminie prawie dwukrotnie dłuższym od określonego w rozporządzeniu (opis str. 31-32);

•    w dokumentacji dotyczącej postępowania koncesyjnego prowadzonego w latach 1993-

1995 występowały braki, a także rozbieżności pomiędzy danymi wynikającymi z wniosków złożonych przez nadawców a zawartymi w komputerowej bazie danych Biura KRRiTV (opis str. 30-31).

III. Uwagi i wnioski

Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji, prowadząc w latach 1994-1999 proces koncesyjny dotycząc} sieci radiowych dla nadawców niepublicznych, podejmowała działania nie znajdujące podstaw w obowiązujących przepisach i budzące wątpliwości co do legalności przyjętych rozwiązań. Tego typu działania, podejmowane w celu realizowania określonej polityki, ale bez jasnych reguł i oparcia w przepisach prawnych, powodowały brak przejrzystości kryteriów przyznawania częstotliwości i mogły budzić wątpliwości co do rzetelności działania tego organu. Wskazywały także na nadrzędne traktowanie celów prowadzonej polityki w stosunku do przepisów prawa, a także w stosunku do istniejących realiów oraz ograniczeń technicznych.

Brak pełnych i klarownych unormowań dotyczących postępowania w sprawach udzielania koncesji na rozpowszechnianie programów radiofonicznych i telewizyjnych spowodowało, że wiele istotnych problemów interpretacyjnych musiało znaleźć rozwiązanie w orzeczeniach Naczelnego Sądu Administracyjnego. Okoliczności te - zwłaszcza w pierwszym okresie działalności KRRiTV - w istotny sposób rzutowały na przebieg postępowania koncesyjnego.