6775041295

14 Niektóre dylematy zarządzania współczesnymi organizacjami

2. Problem strategii genetycznych

Strategie przywództwa kosztowego oraz różnicowania produktów mają swoje odpowiedniki wg innych klasyfikacji w strategiach: doskonałości operacyjnej i przywództwa produktowego opartego na ścisłych relacjach z klientami¹, eksploatacji i eksploracji². Można je podzielić na dwa rodzaje:

1.    strategie oparte na kosztach, wydajności i sprawności operacyjnej,

2.    strategie zorientowane na zewnątrz tj. na innowacje, klientów, rynki.

Oba rodzaje strategii są ograniczone górnym poziomem sektorowych możliwości technicznych. Możliwe jest stosowanie strategii hybrydowych.

Strategie hybrydowe prowadzą do niższej rentowności niż strategie „czyste", choć te mają najczęściej charakter archetypów - faktyczne strategie firm lokują się pomiędzy nimi.

Nie ma dowodów na to, że strategie „czyste" prowadzą do gorszych wyników niż hybrydowe. Thornhill i White z Ivey Business School w Londynie (Kanada!) stwierdzili (w wyniku badania 2 300 jednostek biznesu) że: im wyższy stopień strategicznej czystości firmy, tym większa jej rentowność (dotyczy to zarówno przywództwa kosztowego jak i różnicowania produktowego).

Wystarczy jednak, że firma ma strategię nieodpowiednią z niemożliwych wcześniej do przewidzenia przyczyn aby mimo to, że stosuje odpowiednią „czystą" strategię może zbankrutować. Jest tak dlatego, że „czyste" strategie są obciążone większym ryzykiem niż hybrydowe albowiem: im wyższa zyskowność tym większe ryzyko, ponieważ nie potrafimy poradzić sobie z niepewnością będącą rezultatem nieprzewidy-walności zachowań konsumentów (ryzyko systemowe) oraz reakcją na nie rynków finansowych (płynność finansowa, cena akcji). To powoduje, że tak wiele firm lokuje się po środku kontinuum. Aby zwiększyć szanse przetrwania zadawalają się niższymi zyskami.

1

   M. Treacy, F. Wiersema, The Discipline of Market Leaders, Addison-Wesley, Reading, MA, 1995.

2

   J.G. March, Decisions and Organizations, Wiley-Blackwell, 1991.